Dan Jansen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel (Dan) E. Jansen (17 juni 1965 in West Allis, Wisconsin, Verenigde Staten) is een voormalige Amerikaans schaatser.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Dan Jansen was als junior al een zeer goede sprinter op het ijs en vestigde in 1982, op reeds 16-jarige leeftijd, een wereldrecord voor junioren op de 500 meter.
Een rode draad in Jansens schaatscarrière bleef het ontbreken van Olympisch eremetaal tijdens een Winterspelen. Tijdens de Winterspelen van 1984 in Sarajevo eindigde hij net naast het podium op de 500 meter met een vierde plaats. Een 16e plaats was zijn deel op de 1000 meter.
[bewerk] Jaren '80
In de vier jaar die volgde nestelde hij zich verder bij de wereldtop van sprinters door een derde (1985), tweede (1986) en zelfs een eerste plaats (1988) bij het WK Sprint. Het laatste kampioenschap werd slechts een week voor de Olympische Winterspelen van Calgary gehouden. Hij ging als torenhoge favoriet de Winterspelen te gemoed. Zijn zus Jane, die hem aanzette tot schaatsen, leidde aan leukemie en een telefoontje paar uur voor de 500 meter bracht hem het treurige nieuws dat zij was overleden. Toch stond hij aan de start van de race, maar al in de eerste bocht kwam Jansen ten val. Vier dagen later op de 1000 meter waagde hij weer een kans, maar ook ditmaal viel hij.
[bewerk] Jaren '90
Jansen zette door en wilde een medaille winnen tijdens een Winterspelen. In de volgende drie jaar werd hij bij alle drie de sprint wereldkampioenschappen vierde. In januari 1992 kon hij eindelijk weer indruk maken op onder andere zijn Oost-Duitse rivaal Uwe-Jens Mey met een nieuw wereldrecord op de 500 meter. Met 36,41 schaatste Jansen 0,02 seconden sneller dan het zes dagen oude record van Mey. Mede door deze prestatie was Jansen weer favoriet voor de Winterspelen die ditmaal in het Franse Albertville gehouden werden. Met een vierde plaats op de 500 meter slaagde de Amerikaan er weer niet in om op het podium te komen. Op de 1000 meter kon hij al helemaal geen potten breken met een 26e tijd, ondanks dat hij de snelste opening had.
Gelukkig voor Jansen hoefde hij maar twee jaar te wachten op de volgende mogelijkheid, maar de Winterspelen van 1994 in Lillehammer zouden wel zijn laatste Winterspelen worden zo kondigde hij aan. In de twee jaar naar de Spelen toe verbeterde Jansen maar liefst zesmaal een wereldrecord en hij werd de eerste schaatser die een 500 meter sneller dan 36 seconden schaatste. Een wereldtitel sprint in 1994 zorgde er voor de derde maal voor dat hij als grootste kanshebber op de 500 meter naar Noorwegen afreisde. Maar, zoals bijna gebruikelijk werd, kon Jansen wederom niet oogsten en ditmaal door haperingen in de laatste bocht, waardoor Aleksandr Golubev met het goud aan de haal ging en hij 'slechts' als achtste de afstand eindigde. De allerlaatste mogelijkheid op eremetaal werd zijn niet favoriete afstand 1000 meter. Van zijn coach Peter Mueller moest hij twee dagen vrijaf nemen en mocht hij zich de dag voor de race pas weer laten zien op de schaatsbaan. In de openingsrit van de 1000 meter reed Igor Zjelezovski een uitstekende tijd en nadere het wereldrecord van Kevin Scott tot op 0,18 seconden. Jansen moest starten in de vierde rit en het leek erop dat hij een harde dobber zou hebben aan deze scherpe tijd. Maar opeens leek alles samen te vallen. Een uitstekende openingstijd en twee goede ronden leverde hem 1.12,43, waarmee hij het wereldrecord met 0,11 seconden aanscherpte. Veel belangrijker was echter dat Jansen in zijn allerlaatste race een Olympische gouden medaille won.
[bewerk] Persoonlijke records
| Afstand | Tijd | Datum | Baan |
|---|---|---|---|
| 500 meter | 35,76 | 30 januari 1994 | Calgary |
| 1000 meter | 1.12,43 | 18 februari 1994 | Hamar |
| 1500 meter | 1.55,62 | 14 maart 1993 | Heerenveen |
| 3000 meter | 4.25,63 | 5 maart 1983 | Sarajevo |
| 5000 meter | 7.50,22 | 7 februari 1982 | Inzell |
[bewerk] Resultaten
| jaar | Olympische Spelen | WK Sprint | WK Junioren |
|---|---|---|---|
| 1982 | 13e | ||
| 1983 | 12e | 9e | |
| 1984 | 4e 500m 16e 1000m |
7e | |
| 1985 |  |
||
| 1986 |  |
||
| 1987 | 12e | ||
| 1988 | NF 500m NF 1000m |
 |
|
| 1989 | 4e | ||
| 1990 | 4e | ||
| 1991 | 4e | ||
| 1992 | 4e 500m 26e 1000m |
|
|
| 1993 | 5e | ||
| 1994 | 8e 500m 1000m |
|
- NF = niet gefinisht
[bewerk] Medaillespiegel
| kampioenschap | goud |
zilver |
brons |
|---|---|---|---|
| Olympische Spelen | 1 | 0 | 0 |
| WK Sprint | 2 | 2 | 1 |
| WK Junioren | 0 | 0 | 0 |
[bewerk] Wereldrecords
| Nr. | Afstand | Tijd | Datum | Baan |
|---|---|---|---|---|
| jr1 | 500 meter | 38,42 | 23 januari 1982 | Davos |
| 1 | 500 meter | 36,41 | 25 januari 1992 | Davos |
| 2 | 500 meter | 36,41 | 19 maart 1993 | Calgary |
| 3 | 500 meter | 36,02 | 20 maart 1993 | Calgary |
| 4 | sprint vierkamp | 145,580 | 20 maart 1993 | Calgary |
| 5 | 500 meter | 35,92 | 4 december 1993 | Hamar |
| 6 | 500 meter | 35,76 | 30 januari 1994 | Calgary |
| 7 | sprint vierkamp | 144,815 | 30 januari 1994 | Calgary |
| 8 | 1000 meter | 1.12,43 | 18 februari 1994 | Hamar |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
| Olympisch kampioen |  |
|---|---|
 1976: Peter Mueller 1980: Eric Heiden 1984: Gaétan Boucher 1988: Nikolaj Goeljajev 1992: Olaf Zinke 1994: Dan Jansen 1998: Ids Postma 2002: Gerard van Velde 2006: Shani Davis |
|
