Competentie (vaardigheid)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Competentie omvat het geheel van declaratieve en procedurele kennis die nodig is voor een bepaalde vaardigheid. Zo kan van een leraar of directeur gezegd worden dat hij competent is als hij beantwoordt aan het geheel van minimale eisen dat dit beroep inhoudt. Eindcompetenties voor leerlingen van een bepaalde cursus worden in eindtermen vastgelegd.
Het begrip competentie kan verwijzen naar de afzonderlijke vaardigheden, kennis en attitudes (of ‘houdingen’) die iemand in staat stellen om zijn professionele taken succesvol uit te voeren. De competenties beschrijven dat iemand bekwaam of bevoegd is om bepaalde taken, functies en verantwoordelijkheden op te nemen. Het woord verwijst anderzijds ook naar het geheel van alle competenties van een persoon (of een groep).
Linguïst Noam Chomsky maakt in zijn ontleding van de menselijke taalverwerving (1957 - 1965) onderscheid tussen competentie en performantie. Zo stelt hij dat een kind pas een taal kan leren spreken en begrijpen als dit kind beschikt over een minimum van kennis met betrekking tot morfologische en syntactische regels.
[bewerk] Voorbeelden
- aanpassingsvermogen
- analyserend
- cliëntgerichtheid
- communicativiteit
- coöperativiteit
- doelgerichtheid
- innovatievermogen, creativiteit
- ondernemingszin, commercialiteit
- overredingskracht, overtuigingskracht
- stressbestendigheid
- visie
