Cogito ergo sum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cogito ergo sum (Ik denk, dus ik ben) of meer precies Dubito, ergo cogito, ergo sum (Ik twijfel, dus ik denk, dus ik ben) is een filosofische stelling van René Descartes. Het werd een belangrijk element van de westerse filosofie. Descartes kwam tot zijn stelling in het werk Discours de la Méthode uit 1637.
Descartes begint zijn filosofie vanuit een scepticistisch standpunt. Overgeleverde waarheden kunnen onwaar blijken te zijn, en ook je eigen waarneming kan je bedriegen. Misschien is er wel een kwaadwillende god of demon die ons doorlopend probeert te bedriegen. Als men echter daarvan uitgaat, is er dan nog iets wat we zeker kunnen weten? Daar komt het cogito ergo sum om de hoek kijken: Descartes kan wel aan alles twijfelen, hij kan in alles bedrogen worden, maar dan nog is er iemand (of iets) die twijfelt, die bedrogen wordt. Het simpele feit dát hij twijfelt, impliceert dat hij bestaat. Daarmee is de eerste zekerheid terug in zijn filosofisch systeem, en heeft hij dus een grond om op te staan, een beginpunt om in zijn filosofie van uit te gaan.
