Chris McCandless
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Christopher Johnson (Chris) McCandless (12 februari 1968 - 18 augustus? 1992) was een Amerikaans avonturier. Hij overleed in de buurt van Nationaal park Denali in Alaska tijdens een trektocht in het gebied. Schrijver Jon Krakauer schreef een boek over zijn leven dat in 1996 verscheen onder de titel Into the Wild. Het werd in 2007 verfilmd door Sean Penn onder dezelfde titel (Into the Wild), met Emile Hirsch in de hoofdrol.
Inhoud |
[bewerk] Leven
Chris McCandless werd geboren als buitenechtelijk kind van NASA-radarspecialist Walt McCandless en diens secretaresse Wilhelmina Johnson. Walt McCandless was formeel nog getrouwd met zijn eerste vrouw met wie hij vier kinderen had. McCandless en Johnson kregen nog een tweede kind, Carine. Vervolgens scheidde Walt McCandless van zijn eerste vrouw en trad hij met Johnson in het huwelijk. Het paar richtte een adviesbureau op en leidde het leven van de Amerikaanse hogere middenklasse. Chris McCandless groeide op in Annadale (Virginia). Tijdens zijn middelbare schooltijd verdiende hij geld met een fotokopieerservice en het rondbrengen van pizza's. Tijdens discussies viel hij op door zijn compromisloze socialistische standpunten, hoewel hij anderzijds een aanhanger van Ronald Reagan was. Na de middelbare school wilde hij wapens naar Zuid-Afrika smokkelen om de Apartheid te bestrijden.
McCandless slaagde in 1986 voor de middelbare school en studeerde in 1990 aan Emory University af in geschiedenis en culturele antropologie. Hoewel ogenschijnlijk aangepast aan het leven van zijn ouders, stond het lege materialisme van de Amerikaanse middenklasse hem tegen. De werken van Jack London, Leo Tolstoj en Henry David Thoreau hadden veel invloed op hem. Hij droomde van een Thoreau-achtig bestaan, en werd na het lezen van London gefascineerd door Alaska. Na te zijn afgestudeerd gaf hij al zijn spaargeld (24 duizend dollar) aan Oxfam International, verbrak het contact met zijn ouders en zijn zus, en begon door de Verenigde Staten te reizen onder de zelfgekozen naam "Alexander Supertramp" (Eng. "tramp" betekent "zwerver"). Hij is zijn tocht begonnen per auto, maar raakte deze op 6 juli 1990 kwijt toen Detrital Walsh, een rivier in Arizona, plotseling buiten zijn oevers trad. McCandless bereisde Arizona, Californië, en South Dakota, waar hij bij een graanelevator werkte. Perioden waarin hij een baantje had wisselde hij af met een zwerversbestaan zonder geld en met weinig contact met andere mensen. Ook zou hij volgens dagboekaantekeningen in een kano de Coloradorivier zijn afgezakt tot de Baja California.
[bewerk] Alaska
McCandless droomde al jaren over een tocht in de wildernis van Alaska, waar hij in zijn eigen voedsel wilde kunnen voorzien. In april 1992 liftte hij via Canada naar Fairbanks en van daar naar het dorp Healy. James Gallien gaf hem een lift naar de Stampede Trail. Gallien was bezorgd over "Alex" die weinig uitrusting bij zich had en geen ervaring had met overleven in de wildernis van Alaska. Hij probeerde McCandless van zijn tocht te laten afzien, of tenminste met hem naar Anchorage te reizen om daar een behoorlijke uitrusting te kopen, maar McCandless wilde hier niets van weten. Hij nam alleen een paar rubber laarzen van Gallien aan en wat voedsel, en begon aan zijn trektocht over de Stampede Trail.
Dit pad was in de jaren dertig aangelegd door de mijnbouwer Earl Pilgrim en leidde naar diens antimoonconcessie, op 60 kilometer van Healy. In 1961 werd het pad gedeeltelijk opgewaardeerd tot weg. Het bedrijf dat de werkzaamheden uitvoerde kocht drie oude International Harvester stadsbussen uit Fairbanks en bracht die naar de Stampede Trail waar ze dienden als onderkomen voor de wegwerkers. Toen de werkzaamheden werden gestaakt, werden twee van de bussen mee teruggenomen. De derde bleef achter en werd door jagers wel als schuilhut gebruikt.
Na de Teklanika rivier te zijn overgestoken stuitte McCandless op deze bus, op een overgroeid stuk van de Stampede Trail, ruim 30 kilometer van Healy. Hij vestigde er op 28 april zijn bivak in, en leefde van rijst die hij had meegebracht, klein wild dat hij schoot, en eetbare planten. Zijn dagelijks menu was onvoldoende om op gewicht te blijven, en in juli besloot hij terug te keren naar de bewoonde wereld. Hij vond zijn terugweg echter versperd door de Teklanika rivier, die dankzij een toevloed van smeltwater veel hoger stond dan toen hij de rivier in april was overgestoken, en inmiddels in een woest kolkende stroom was veranderd.
Op 6 september zouden Ken Thompson, Gordon Samuel en Ferdie Swanson elkaar bij de bus ontmoeten om op elandenjacht te gaan. Bij de bus troffen ze een jong stel aan dat, gealarmeerd door de stank, de bus tot op enkele meters was genaderd. Gordon Samuel wierp een blik door een gebroken ruit van de bus en zag een slaapzak waar het hoofd van McCandless uit stak.
Enkele weken eerder was McCandless op 24-jarige leeftijd overleden, vermoedelijk op 18 augustus of kort daarna. Zijn stoffelijk overschot dat nog maar 30 kilo woog, werd naar Anchorage overgebracht, alwaar het werd onderworpen aan autopsie. De lijkschouwer kwam tot de conclusie dat McCandless was overleden door voedselgebrek. Het stoffelijk overschot werd op 20 september 1992 gecremeerd, en de overblijfselen werden aan de familie overhandigd.
[bewerk] Boek, film
Schrijver Jon Krakauer schreef een boek[1] op basis van het dagboek van Chris McCandless, dat een periode van 113 dagen beslaat. Krakauer hing in zijn boek de hypothese aan dat het eten van giftige planten McCandless noodlottig was geworden, maar door de lijkschouwer werd hier geen enkel bewijs voor gevonden. In latere edities van zijn boek opperde Krakauer dat McCandless giftige zwammen heeft binnengekregen die zouden hebben gegroeid op de zaden die McCandless at. Ook hiervoor bestaat echter geen bewijs.
Dankzij het boek is de bus een soort toeristenattractie geworden. De plaatselijke bevolking moet hier weinig van hebben en beschouwt McCandless voornamelijk als een sukkel. Als deze met een behoorlijke kaart van het gebied op stap was gegaan, had hij kunnen zien dat hij de Teklanika zes mijl verderop had kunnen oversteken via een primitieve kabelbaan.
[bewerk] Film
In 2007 kwam een film uit over het leven van McCandless. De film, gebaseerd op het boek van Krakauer, werd geregisseerd door Sean Penn, die tien jaar met het idee had rondgelopen. De hoofdrol wordt gespeeld door Emile Hirsch als McCandless.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
