Chaosmagie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Chaosster is een populair symbool van Chaosmagie. Er bestaan vele variaties op.

Chaosmagie is een relatief jonge vorm van magie, ontstaan in West Yorkshire, Engeland in de jaren '70. Chaosmagie maakt gebruik van opwinding van de standen van het bewustzijn, genoemd "gnosis", en omvattend op niet-beperkende wijze, de meditatie, de dans, het gebruik van de kruiden, de pijn of het orgasme. Chaosmagiërs of Chaoten geloven dat zij de werkelijkheid kunnen ontwerpen door deze vorm van magie te gebruiken.

Hoewel er een paar technieken uniek zijn aan magische Chaos (zoals één of andere magische vormen van sigils), is de Chaos vaak hoogst individualistisch en vrij van andere geloofssystemen. Op deze wijze, overwegen sommige Chaosmagiërs hun praktijk een vorm van paradigma piraterij te zijn. Sommige gemeenschappelijke bronnen van inspiratie omvatten dergelijke diverse gebieden zoals wetenschapsfictie, wetenschappelijke theorieën, shamanisme, Oostelijke filosofie, wereldgodsdiensten en individuele proefneming. Ondanks enorme individuele variatie, werken de Chaosmagiërs vaak met chaotische en humoristische paradigma's.

[bewerk] Geschiedenis

De kunstenaar en mysticus Austin Osman Spare was kort een lid van Aleister Crowley's Argenteum Astrum maar brak later met hen om onafhankelijk te werken. ^[1] Veel van zijn theorie en praktijk zou uiteindelijk Chaosmagie vormen. Om precies te zijn ontwikkelde Spare het gebruik van sigils en het gebruik van gnosis om deze van kracht te voorzien. Het meeste basissigilwerk recapituleert de techniek van Spare, met inbegrip van het maken van een uitdrukking die de magische bedoeling moet voorstellen, de verwijdering van dubbele letters, en de artistieke nieuwe combinatie van de resterende letters om een sigil te vormen. Hoewel Spare stierf voordat Chaosmagie ontstond, overwegen velen hem om de vader van Chaos te zijn vanwege zijn verwerping van traditionele magische systemen ten gunste van een techniek die op gnosis wordt gebaseerd.

Na de dood van Spare bleven de magiërs buiten traditionele magische orden experimenteren. Naast het werk van Spare, was deze proefneming het resultaat van vele factoren, met inbegrip van de tegencultuur van de jaren '60 en de vroege jaren '70, de brede publicatie van informatie over magie door magiërs zoals Aleister Crowley en Israel Regardie, de invloed van Discordianisme en Robert Anton Wilson, en het populariseren van magie door Wicca.

Een ontmoeting tussen Peter Carroll en Ray Sherwin in Deptford in 1976 is geëist als geboorte van Chaosmagie, ^[2] en in 1978 richtten Carroll en Sherwin op Illuminates of Thanateros (IOT)^[3], een Chaosmagische organisatie. Het boek Liber Null (1978) door Peter J. Carroll, ontwikkelde verder dit nieuwe, experimentele perspectief op magie, nu gekend als Chaosmagie. Dit boek en Carrolls Psychonaut (1981) blijven belangrijke bronnen. Nochtans is Chaos één van de minst georganiseerde vormen van magie.

[bewerk] Gnosis

Een concept dat door Carroll wordt geïntroduceerd is de gnostische staat, die ook als gnosis wordt aangeduid. Dit wordt gedefinieerd als een speciale staat van bewustzijn die in zijn theorie voor het werken van de meeste vormen van magie noodzakelijk is. ^[4] Dit is een afzondering van oudere concepten die energieën, geesten of symbolische handelingen als bron van magische bevoegdheden beschreven. Het concept heeft een voorvader in het Boeddhistische concept Samadhi en in het westelijke occultisme dat populair werd gemaakt door Aleister Crowley en dat verder door Austin Osman Spare werd onderzocht.

De gnosis wordt bereikt wanneer de gedachten van een persoon worden geconcentreerd op slechts één punt, gedachte, of doel en alle andere gedachten verbannen zijn. De magische gebruikers van chaos ontwikkelen elk hun eigen manieren om deze staat te bereiken. Al deze manieren gaan van het geloof uit dat een eenvoudige gedachte, ervaren gedurende de gnosis, en vervolgens meteen daarna weer vergeten, verzonden wordt naar het onbewuste, in plaats van het bewuste, alwaar het zijn werk kan doen die het bewuste niet kan.