Castellum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een castellum, letterlijk "kasteeltje", is een legerplaats voor auxilia (hulptroepen) van het Romeinse Rijk; er verbleven ongeveer 500 tot 1000 man, met hun paarden. Castella werden onder andere langs de limes in Nederland gebouwd. Ze worden onderscheiden van de castra, de legerplaatsen van de legioenen, waar ruim 5000 man konden verblijven.
Verschillende Nederlandse steden zijn ontstaan op de plaats van antieke castella, zoals Woerden (Nigrum Pullum) en Utrecht (Traiectum). Ons woord kasteel is van castellum afgeleid.
Als toponiem komt het in vele plaatsnamen voor, zij het vaak in een verbasterde vorm, als Cassel, Kessel, Castricum, Castellane, ...
Naast een castellum was vaak een vicus (gehucht) te vinden. De bewoners werden aangelokt door het castellum.
[bewerk] Trivia
In Alphen aan den Rijn, dat op de limes ligt, herinnert de naam van het moderne Castellum-theater aan het oude castellum waarvan resten zijn aangetroffen op de oever van de Oude Rijn.