Casparus en Coenraad van Houten
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Van Houten is een merknaam, naar het familiebedrijf, van chocoladeproducten.
Inhoud |
[bewerk] Casparus Sr.
Casparus Van Houten Sr. (1770-1858) was een chocoladefabrikant in Amsterdam, gehuwd met Arnoldina Koster. Hij opende aldaar een chocoladefabriek in 1815, met daarbij een molen die met de hand werd aangedreven door arbeiders. In die tijd werden cacaobonen nog vermalen tot een fijne massa, die vervolgens werd gemengd met melk om chocolademelk te maken of, met toevoeging van suiker, kaneel en vanille, als basis diende voor het maken van koekjes. Het hoge vetgehalte maakte dat de koekjes echter erg zwaar verteerbaar waren.
In 1828 patenteerde Casparus van Houten Sr. een goedkope manier om het vet uit geroosterde cacobonen te persen. Deze vinding wordt meestal toegeschreven aan zijn zoon, echter onderzoek door de Nederlander Peter van Dam wijst er op dat niet Coenraad, maar zijn vader, Casparus van Houten, uitvinder is van de hydraulische pers.[1]. De kern van de boon, beter bekend als de nib, bevat een gemiddeld percentage van 54 percent cacaoboter, voornamelijk bestaande uit natuurlijk vet. Van Houten’s machine - een hydraulische pers –reduceerde het cacaobotergehalte met ongeveer de helft. Hiervan werd een soort cake gemaakt die kon worden verpulverd in cacaopoeder, dat de basis vormde voor alle chocoladeproducten.
Van Houten introduceerde een verdere ontwikkeling door bewerking van het poeder met alkalische zouten zoals kalium en natriumcarbonaten, zodat het poeder makkelijker mengbaar werd met water. Het eindproduct, een echte Nederlands procedé, heeft een donkere kleur en een milde smaak en tegenwoordig wordt dit proces wereldwijd toegepast en is ook wel bekend onder de naam "Dutching". De introductie van cacaopoeder maakte het bereiden van chocoladedranken veel eenvoudiger, maar maakte het ook mogelijk om chocolade te combineren met suiker en het daarna weer te mengen met cacaoboter om een vaste massa te maken zoals chocoladepasta.
In 1838 verliep het patent, hetgeen voor ander fabrikanten ook mogelijk maakte om op het succes van Van Houten mee te liften en ook cacaopoeder te produceren, waardoor steeds meer chocoladeproducten op de markt kwamen.
[bewerk] Coenraad
Coenraad Johannes van Houten (Amsterdam, 15 maart 1801 - Weesp, 1887) was de zoon van Casparus Van Houten Sr. Hij volgde zijn vader op als de eigenaar van de dan al wereldwijd bekende Nederlands chocolade fabriek.
Coenraad van Houten trouwde in 1835 met een naamgenote Hermina van Houten (geen familie) uit Groningen. In 1835 verplaatste hij zijn productie van een windmolen in Leiden naar een stoomfabriek in Weesp. Hij maakte de fabriek tot een internationaal bekende onderneming. In die tijd exporteerde hij chocolade naar Engeland, Frankrijk en Duitsland.
[bewerk] Casparus Jr.
Casparus Van Houten Jr. (1844-1901), zoon van Coenraad, werkte voor de fabriek vanaf 1865. Hij had een bijzonder gevoel voor marketing en droeg enorm bij aan de groei van het bedrijf. Hij werkte als een der eersten met reclames op de trams in grote steden van heel Europa en in de Verenigde Staten. In 1899 produceerde het Van Houten concern al een filmcommercial voor de bioscoop. Hierin komt een vermoeide en slaperige kantoorklerk weer op mirculeuze tot leven na het eten van chocolade. De fabriek in Weesp was een enorme opsteker voor dit stadje, de bevolkingsgroei verdubbelde in de tweede helft van de 19e eeuw. Casparus Jr. bouwde zelf een villa in Jugendstil in Weesp, bestaande uit 99 vertrekken. De bouw hiervan startte hij in 1897 en werd pas in 1901 gecompleteerd, het jaar waarin hij overleed.
[bewerk] Nalatenschap
Het Van Houten bedrijf werd in 1962 verkocht aan W.R. Grace en de fabrieken in Weesp werden in 1971 gesloten. De Van Houten merknaam is nog steeds in gebruik en veranderde diverse keren van eigenaar, de laatste nieuwe eigenaar is het Zwitserse bedrijf Barry Callebout.
