Carolus Borromeuskerk
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Carolus Borromeuskerk aan het Hendrik Conscienceplein in Antwerpen is een voormalige Jezuïetenkerk in barokke stijl. De kerk werd ontworpen door leden van de Jezuïetenorde, zoals Francois Aguillon en Pieter Huyssens. De bouw duurde van 1615 tot 1621.
Oorspronkelijk was de kerk gewijd aan Ignatius van Loyola, stichter van de Jezuïetenorde. Na het opheffen van de orde in 1773 werd de kerk opnieuw gewijd, ditmaal aan Carolus Borromeus. Na enige tijd gebruikt te zijn voor godsdienstonderwijs is het gebouw sinds 1803 in gebruik als parochiekerk.
De kerk is een typisch product van de contrareformatie, waarin de katholieke kerk probeerde met pracht en praal het volk weer aan zich te binden en waarin de Jezuïeten een leidende rol speelden. De voorgevel is een nabootsing van die van de Gesù-kerk in Rome, de moederkerk van de Jezuïeten, en is acht meter hoger dan de kerk zelf. De kerk heeft een driebeukige, basilicale opzet. Boven de zijbeuken zijn galerijen aangebracht. Het koor wordt gemarkeerd door een toren.
Aan de decoratie van de kerk werden belangrijke bijdragen geleverd door Pieter Paul Rubens, die zowel schilderijen als beeldhouwwerk verzorgde. Tijdens een brand op 18 juli 1718 werd het interieur zwaar beschadigd en gingen onder andere 39 plafondschilderingen verloren. Na de brand kreeg de kerk een nieuw, sober interieur.
Tussen 1816 en 1830 wilde koning Willem I dit gebouw als Nederlandse Hervormde Kerk inrichten.
Bij de restauratie van de jaren 1980 werd de kerk opnieuw in barokke stijl heringericht. Boven het altaar hangt telkens één schilderij; door een oud mechanisme wordt dit regelmatig verwisseld door een andere.
