Burchard I van Vendôme
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 940-1007 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Vendôme | ||||||
|
||||||
|
Burchard I van Vendôme (940-1007), bijgenaamd de Eerbiedwaardige, was een zoon van Bouchard Ratepilate. Hij volgde in 956 of 967 zijn vader op als graaf van Vendôme.
Elisabeth van Melun, weduwe van Aymon van Corbeil, werd aan hem uitgehuwelijkt zodat Corbeil en Melun bij een vertrouweling van Hugo Capet terecht kwamen. Op zijn beurt stelde Burchard een aantal familieleden van zijn vrouw aan tot burggraaf van Vendôme. In 975 sluit hij een akkoord met de bisschop van Le Mans, waarbij een deel van Maine ingelijfd werd bij Vendôme. Om een tegengewicht te vormen tegen de graaf van Blois, die Châteaudun en Chartres had ingenomen, zocht Burchard toenadering tot Anjou en huwelijkte hij zijn dochter uit aan Fulco III Nerra.
Wanneer Hugo Capet in 987 de Franse troon bestijgt, stelt hij Burchard aan tot graaf van Parijs. Burchard stond Hugo Capet bij in zijn strijd tegen de graven van Blois en tegen Arnulf II van Vlaanderen.
Volgens sommigen stierf hij in 1005, volgens anderen trok hij zich toen terug als monnik in abdij van Saint-Maur, waar hij stierf in 1007.
Hij was de vader van:
- Reinout
- Elisabeth, gehuwd met Fulco III Nerra.
