Blokhuis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een blokhuis is een oude benaming voor een aanvankelijk eenvoudig bouwsel van halve boomstammen, tot en met een kasteelachtig bouwwerk. In beide gevallen, had het voornamelijk een verdedigende functie, vaak als een onderdeel van een groter systeem, zoals een boerderijcomplex, of landweer). Het kon ook een controlerende functie hebben van b.v. toegangswegen of kruispunten. De bouw van blokhuizen is bekend uit de Late Middeleeuwen tot en met de 16e eeuw. Blokhuizen zijn overigens in heel Europa bekend.
Blokhuizen in Nederland kwamen bijvoorbeeld, onder meer voor in de buurtschappen Leensel, Kerkeind en Sloot, allen in de gemeente Deurne in de provincie Noord-Brabant. Eveneens trof men ze aan in Noord-Holland (w.o. Amsterdam, Alkmaar en West-Friesland: Blokhuizen) en de provincie Friesland (o.a. Leeuwarden en Harlingen).
