Bloedlatingsritueel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het bloedlatingsritueel was een belangrijk onderdeel van het rituele leven van de Maya's.

Het ritueel werd uitgevoerd door de koning of andere rijksgroten (mannen en vrouwen) bij belangrijke gelegenheden (troonsbestijging, wijding van een tempel, enz.), niet zelden groepsgewijs. Het begon met het doorboren van een lichaamsdeel, vooral de tong of de penis. Vervolgens werd een doornig touw door het doorboorde lichaamsdeel getrokken. Het bloed werd ofwel in het rond gespat, of opgevangen op papier, dat vervolgens waarschijnlijk werd verbrand.

Afgezien van het offer-aspect en de ook elders naar voren komende aandacht voor het mannelijk lid, werd zo waarschijnlijk contact met de voorouders of de goden gezocht. Op reliëfs uit de Klassieke Periode (m.n. uit Yaxchilan) is zichtbaar dat zich een slang (wel met een weinigzeggende term als 'visioenslang' aangeduid) van de offerpapieren en -snoeren verheft, uit wiens geopende muil een voorouderfiguur opdoemt. Deze slang is waarschijnlijk de aardslang. Voor zulke slangvormige manifestaties van de aarde zijn allerlei parallellen aan te wijzen in de ethnografische literatuur van Mesoamerika. De initiatie van een Q'eqchi'-sjamaan uit Belize hield bijvoorbeeld in een opgeslokt en weer uitgebraakt worden door een slang (zie Thompson 1930).

Er bestaat een merkwaardige hiëroglief die het door het bloedlaten geteisterde mannelijke geslacht toont, mogelijk ter aanduiding van het begrip '(koninklijke) verwekker'.

[bewerk] Verwijzingen

• Klaus Helfrich, Menschenopfer- und Tötungsrituale im Kult der Maya. Berlijn: Gebr. Mann Verlag 1973.
• David Joralemon, Ritual Blood Sacrifice among the Ancient Maya. In: Primera Mesa Redonda de Palenque, Part 2, 1974.
• J.E.S. Thompson, Ethnology of the Mayas of southern and central British Honduras. Chicago: Field Museum of Natural History, Publication 274, 1930.