Bertrand Crasson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bertrand Crasson (Brussel, 5 oktober 1971) is een Belgische oud-voetballer. Hij speelde het grootste deel van zijn carrière bij de Belgische topclub RSC Anderlecht, en kwam verschillende malen uit voor de nationale ploeg.

Crasson begon op 11-jarige leeftijd te voetballen bij Red Star Evere. Daar werd de rechtsachter al gauw ontdekt door RSC Anderlecht, de club uit zijn geboortestad.

Vervolgens bracht Crasson nog 4 jaar door in de jeugdafdelingen van Anderlecht maar in 1989, hij was toen 18 jaar, debuteerde hij dan toch in het A-elftal van paars-wit. Maar het was pas in 1990 dat hij echt deel begon uit te maken van dat A-elftal want de verdediger speelde dat seizoen 28 wedstrijden, dat zijn er 27 meer dan een seizoen eerder. Hij kreeg in 1991 dan ook de trofee voor Jonge Profvoetballer van het Jaar, Crasson was de eerste speler van Anderlecht die deze trofee mocht ontvangen.

Crasson speelde dat seizoen ook kampioen met Anderlecht en bleef uiteindelijk tot 1996 voetballen voor de club. Toen kreeg de verdediger een aanbod van een Italiaanse club, nl. SSC Napoli. Crasson aarzelde niet en trok voor twee seizoenen naar Napels.

In 1998 keerde Crasson terug naar België om er bij de club van zijn hart te gaan spelen, RSC Anderlecht. De verdediger nam meteen weer zijn plaats in bij de paars-witte club en speelde 2 keer kampioen in 5 seizoenen. In 2003 trok de ondertussen al 32-jarige speler naar SK Lierse maar een jaar later verhuisde hij al naar FC Brussels. Daar maakte Crasson in 2005 een einde aan zijn carrière als voetballer.

Crasson ging na zijn carrière als speler aan de slag als voetbalreporter, net zoals zijn ex-ploegmaat en vriend Johan Walem. Crasson speelde in totaal ook 26 keer voor de Rode Duivels, waar hij voor de rechtsbackpositie moest concurreren met Dirk Medved, Régis Genaux en Eric Deflandre.