Bernard Thévenet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bernard Thévenet (Saint-Julien, 10 januari 1948) is een voormalig Frans wielrenner. Hij is tweevoudig Ronde van Frankrijk-winnaar.
Thévenet werd in de befaamde wijnstreek Bourgogne geboren als zoon van een eenvoudige boer. Zijn vader en moeder hoopten dat hij het bedrijf zou overnemen. Hij ging naar de landbouwschool en haalde daar ook zijn diploma, maar het zou anders lopen. Thévenet koos voor de wielersport.
Nadat hij al bij de junioren een keer Frans kampioen was geworden, deed hij dat in 1968 in Port de Bouc ook bij de amateurs. In 1970 tekende hij zijn eerste profcontract bij Peugeot. Hij reed dat jaar ook voor het eerst mee in de Tour en won dat jaar direct een etappe door op 14 juli de bergrit naar La Mongie te winnen. In 1972 viel hij hard in een afdaling en leed daarna tijdelijk aan geheugenverlies. Hij weigerde op te geven en vier dagen later won hij de etappe naar Mont Ventoux. In 1973 werd hij tweede in de Tour achter Luis Ocaña, maar in 1974 stapte hij af aan de voet van de Col du Télégraphe wegens een slepende virusinfectie. In 1975 zorgde hij echter voor een verrassing. Hij maakte een einde aan het tijdperk van Eddy Merckx die sinds 1969 heer en meester in het peloton was. In 1977 wist hij opnieuw de Tour te winnen. Hennie Kuiper was tijdens deze Tour zijn voornaamste concurrent. Later gaf hij toe de Tour te hebben gewonnen met behulp van doping. [1] Nadien startte hij nog drie keer in de Tour, maar hij haalde nooit meer het hoge niveau van voorheen en hij verdween in 1981 geruisloos uit het peloton. In 1984 was hij terug in het peloton. Ditmaal als ploegleider van La Redoute.
[bewerk] Belangrijkste overwinningen
1968
- Frans kampioen op de weg, amateurs
1970
- 18e etappe Ronde van Frankrijk
1971
- 10e etappe Ronde van Frankrijk
1972
- 3e etappe deel B Ronde van Romandië
- Eindklassement Ronde van Romandië
- 11e etappe Ronde van Frankrijk
- 17e etappe Ronde van Frankrijk
- 3e etappe Midi Libre
- Proloog Dauphiné Libéré
1973
- Frans kampioen op de weg
- 7e etappe deel B Ronde van Frankrijk
- 20e etappe deel B Ronde van Frankrijk
- 3e etappe Dauphiné Libéré
- 11e etappe Ronde van Spanje
- 4e etappe Midi Libre
1974
- Eindklassement Critérium International
- 4e etappe Ronde van Catalonië
- 7e etappe deel B Ronde van Catalonië
- Eindklassement Ronde van Catalonië
- 2e etappe Parijs-Nice
1975
- 15e etappe Ronde van Frankrijk
- 16e etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- 5e etappe Dauphiné Libéré
- Eindklassement Dauphiné Libéré
1976
- 4e etappe Dauphiné Libéré
- 5e etappe Dauphiné Libéré
- Eindklassement Dauphiné Libéré
- 2e etappe Ronde van de Limousin
- 5e etappe deel A Vierdaagse van Duinkerke
1977
- 20e etappe Ronde van Frankrijk
- Eindklassement Ronde van Frankrijk
- Ronde van de Haut-Var
- 7e etappe deel B Dauphiné Libéré
1980
1981
- 1e etappe Ronde van de Vaucluse
[bewerk] Tourdeelnames
- 1970 - 35e; winnaar 18e etappe
- 1971 - 4e; winnaar 10e etappe
- 1972 - 9e; winnaar 11e en 17e etappe
- 1973 - 2e; winnaar 7e en 20e etappe deel B
- 1974 - niet uitgereden
- 1975 - 1e; winnaar 15e en 16e etappe
- 1976 - niet uitgereden
- 1977 - 1e; winnaar 20e etappe
- 1978 - niet uitgereden
- 1980 - 17e
- 1981 - 37e
[bewerk] Ploegen
- 1970 - Peugeot-BP-Michelin
- 1971 - Peugeot-BP-Michelin
- 1972 - Peugeot-BP-Michelin
- 1973 - Peugeot-BP-Michelin
- 1974 - Peugeot-BP-Michelin
- 1975 - Peugeot-BP-Michelin
- 1976 - Peugeot-Esso-Michelin
- 1977 - Peugeot-Esso-Michelin
- 1978 - Peugeot-Esso-Michelin
- 1979 - Peugeot-Esso-Michelin
- 1980 - Teka
- 1981 - Puch-Wolber
