Bernard III van Bigorre
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| -1113 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Bigorre | ||||||
|
||||||
|
Bernard III van Bigorre (-1113) was de oudste zoon van Centullus V van Béarn en van Beatrix I van Bigorre. Hij volgde zijn vader in 1090 op als graaf van Bigorre, onder de voogdij van zijn moeder. Kort na zijn aantreden kwamen de bewoners van de Barègevallei en Bernard en Beatrix dienden de opstand neer te slaan.
Op het einde van de 11e eeuw groeide de Europese bevolking gevoelig aan en dit bevolkingsoverschot zou dienen als reserve voor de legers in de kruistochten en voor de ontwikkeling van nieuwe steden. Bernard III paste rond 1110 de plaatselijke regels aan om met deze nieuwe situatie rekening te kunnen houden.
Bernard III was rond 1110 gehuwd met Anicella, dochter van graaf Astanovus II van Fézensac, en had alleen een dochter, Beatrix die al in 1119 overleed. Na zijn dood hertrouwde Anicella met graaf Gerolt III van Armagnac.
