Bernard Delfgaauw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bernardus Maria Ignatius Delfgaauw (24 november 1912 - 20 augustus 1993) was een Nederlands filosoof.

Delfgaauw studeerde Nederlands, geschiedenis, filosofie en Hebreeuws aan de Universiteit van Amsterdam. In 1947 promoveerde hij op het proefschrift Het spiritualistisch existentialisme van Louis Lavelle. Hij was vervolgens leraar Nederlands en Hebreeuws aan het Triniteitslyceum in Haarlem en privaatdocent existentiefilosofie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1961 werd hij benoemd tot hoogleraar filosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen.

In 1951 publiceerde Delfgaauw zijn Beknopte geschiedenis van de wijsbegeerte.. Dit boek beleefde een enorm succes. Enkele generaties studenten in binnen- en buitenland hebben het bestudeerd. In 1957 publiceerde hij het vervolg Wijsbegeerte van de 20e eeuw. Ook dit beleefde vele herdrukken en is later door Frans van Peperstraten aangevuld.

Delfgaauw speelde een bijzondere rol na het verbod in 1967 op de leuze: 'Johnson moordenaar'. Johnson was een van de Amerikaanse presidenten die oorlog voerde in Vietnam. De leuze werd verboden omdat zij een belediging inhield voor een bevriend staatshoofd. Delfgaauw bracht uitkomst door het protest te herformuleren: "Gemeten naar de maatstaven van Neurenberg en Tokio zijn Johnson, zijn naaste medewerkers en generaals oorlogsmisdadigers" ('Neurenberg' en 'Tokio' verwijzen naar oorlogstribunaals). De tekst van Delfgaauw verscheen ongehinderd op plakkaten, affiches en spandoeken.

[bewerk] Werken van Delfgaauw

(incompleet)

Nut en methode van Ruusbroec-vertaling, in "Annuarium der Roomsch-Katholieke Studenten in Nederland", jaargang 1937.
Het spiritualistisch existentialisme van Louis Lavelle, proefschrift Universiteit van Amsterdam, Noord-Hollandsche Uitgeversmaatschappij, 1947.
Wat is existentialisme?, Amsterdam, Noord-Hollandsche Uitgeversmaatschappij, 1948.
Heidegger en Sartre', in "Tijdschrift voor philosophie", jaargang 1948.
Vrijheid van denken, in "Kultuurleven", jaargang 1949, aflevering 2.
Beknopte geschiedenis van de wijsbegeerte, Amsterdam, Het Wereldvenster, 1951.
Waarom philosophie?, Amsterdam, Van der Peet, 1954.
De wijsbegeerte van de 20e eeuw, Baarn, Het Wereldvenster, 1957.
Teilhard de Chardin, Baarn, Het Wereldvenster, 1961.
Geschiedenis en vooruitgang, Baarn, Het Wereldvenster, 1961.
De jonge Marx, Baarn, Het Wereldvenster, 1962.
Over de schreef : christendom en humanisme, communisme en democratie, Baarn, Het Wereldvenster, 1964.
Evolutie en de filosofie, de biologie, de kosmos, coauteur, Utrecht, Het Spectrum, 1967.
Sexualiteit, pauselijk gezag, geweten, Baarn, Het Wereldvenster, 1969.
Problemen en stromingen in de hedendaagse filosofie, in "Kultuurleven", jaargang 1972, p. 284 t/m 288.
Vietnam : zijn verdragen vodjes papier?, Baarn, Het Wereldvenster, 1975, ISBN 9029307463.
Wat is existentialisme? : Kierkegaard, Marcel, Jaspers, Heidegger, Sartre, Baarn, Het Wereldvenster, 1977, ISBN 9029306165.
Thomas van Aquino : een kritische benadering van zijn filosofie, Bussum, Het Wereldvenster, 1980, ISBN 9029397314.
Autobiografie, in "De filosofie van Benard Delfgaauw", Bussum, Het Wereldvenster, 1982, ISBN 9029306297.
Filosofie van de grammatica, Houten, Het Wereldvenster, 1984.
De wijsgerige Thomas : terugblik op het neothomisme, Baarn, Ambo, 1984.
Thomas van Aquino : de wereld van een middeleeuws denker, Kampen, Kok, 1985.
De nucleaire dreiging : er is geen weg naar vrede, vrede is de weg, red. met H. Grond, Kampen, Kok Agora, 1985.
Van Descartes naar Kant, Kampen, Kok Agora, 1987.
Filosofie als drijfzand : open brief aan Frits Staal, Kampen, Kok Agora, 1987.
De (on)redelijkheid van het geloof : briefwisseling over een oude kwestie, Kampen, Kok Agora, 1987.
Terug naar de werkelijkheid, Kampen, Kok Agora, 1988.
Plicht en geluk, Kampen, Kok Agora, 1989.
Kierkegaard en de twintigste eeuw, Kampen, Kok Agora, 1989.
Zoeken naar het vaste punt, Kampen, Kok Agora, 1990.
De mens en zijn rechten : een wijsgerige benadering van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, Kampen, Kok Agora, 1993.