Bergketen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een bergketen is een langgerekte groep bergen. Bergketens ontstaan doordat twee continentale platen tegen elkaar 'aanbotsen' of doordat een oceanische aardschol onder een continentale plaat schuift. Het laatstgenoemde proces heet subductie. Ook kunnen bergketens ontstaan doordat er twee oceanische platen uit elkaar drijven, er ontstaat dan een langgerekte rij onderzeese vulkanen, die in het geval van IJsland, de Azoren, de Canarische Eilanden, de Falklandeilanden, de Zuid-Georgië en de Zuidelijke Sandwicheilanden en wat dies meer zij 'boven water' kunnen komen.
De langste bergketen ter wereld is de Midden- Atlantische rug, deze heeft een lengte van circa 16000 kilometer. Als hoogste bergketen staat de Himalaya op de eerste plaats.
