Ballista
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De ballista (Latijn, uit het Griekse balléin "gooien") is een sterk wapen dat lijkt op een grote kruisboog, bedoeld om zware pijlen af te schieten op individuen of groepen soldaten op een historisch slagveld.
De Romeinse ballista vuurde, in plaats van pijlen, grote stenen af. Men denkt dat ballistae in de Middeleeuwen de basis vormen voor de ontwikkeling van de kruisboog, hoewel de Chinezen in de 5e eeuw ook een rol kunnen hebben gespeeld met de Chinese versie van de kruisboog.
De armen van een ballista zijn van hout en worden naar achter getrokken door een opgerold touw. Dit opgerolde touw vormt de veer van de constructie en is gemaakt van dierlijke pezen. De spanning die in het hout ontstaat wanneer het touw strak wordt opgerold, vormt de basis van de constructie.
De ballista was een zeer nauwkeurig wapen, alleen bij grotere afstanden werd de nauwkeurigheid minder. Met de relatief lichte pijlen kreeg de ballista niet het effect dat bereikt kan worden met bijvoorbeeld een trebuchet.
De eerste verschijning van een ballista was rond 400 voor Christus in Syracuse, Italië.
De opvolger van de ballista was de katapult.
[bewerk] Etymologie
Nu gebruiken we bij onderzoek van moordwapens nog steeds de term ballistisch onderzoek.
