Axel Gudbrand Blytt
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Axel Gudbrand Blytt | |
|---|---|
| Geboren | 1843 |
| Overleden | 18 juli 1898 |
| Geboorteland | Zweden |
| Standaardafkorting | A.Blytt |
|
De bovenaangeduide standaardafkorting, conform de database bij IPNI, kan gebruikt worden om Axel Gudbrand Blytt aan te duiden bij het citeren van een botanische naam. |
|
Axel Gudbrand Blytt (Oslo (Kristiana), 1843 - Oslo, 18 juli 1898) was een Noorse botanicus, bekend om zijn onderzoek naar de flora van Noorwegen en zijn theorieën over hoe deze na de laatste ijstijd door migratie van soorten ontstaan en veranderd is.
[bewerk] Biografie
Axel Blytt was de zoon van Matthias Numsen Blytt, eveneens botanicus. Vanaf 1865 was hij als conservator werkzaam aan de Kongelige Frederiks Universitet, in 1880 werd hij hoogleraar in de botanie. Hij maakte het werk af aan de flora van Noorwegen, dat door zijn vader was begonnen. In 1876 kwam hij met de theorie, dat laagjes in veen ontstonden door klimaatsveranderingen.[1] Hij bestudeerde deze laagjes en kwam tot de conclusie dat er sinds het einde van de ijstijd twee perioden met een droog klimaat en twee perioden met een nat klimaat waren geweest. Deze perioden noemde hij Atlantisch (nat) en Boreaal (droog). Uit deze indeling is later de Blytt-Sernandertijdschaal ontstaan. Blytt was vooral geïnteresseerd in hoe de flora door deze klimaatswisselingen beïnvloed werd. Zijn theorieën wekten de interesse van Charles Darwin, met wie hij een briefwisseling onderhield.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
