Arbeiderswijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een arbeiderswijk is een wijk die in de 19e en 20e eeuw werd aangelegd voor arbeiders. Sommige fabrikanten lieten voor hun eigen arbeiders woningen bouwen. De zogenaamde arbeiderswoningen.

Fabrikanten lieten soms op grote schaal wijken realiseren ten behoeve van hun werknemers. Dit gebeurde tijdens de Industriële Revolutie, toen de massaproductie ook in de Westelijke landen, waaronder Engeland en Nederland werd ingevoerd en er veel werkgelegenheid ontstond in fabrieken. Deze vind men vaak terug in de grote steden, of kleinere industriesteden in de periferiezones. In Nederland zijn er vooral in Rotterdam, Utrecht, Hengelo en Amsterdam van dit soort wijken. Maar ook industriesteden als Eindhoven, Tilburg, Sittard-Geleen en Heerlen herbergen arbeiderswijken.

[bewerk] Utrecht

In Utrecht kan men nog steeds veel typische arbeiderswijken vinden als Zuilen, Ondiep, Bloemenbuurt, De Lessepsbuurt, omgeving Oudenoord, Vogelenbuurt, Daalsebuurt, Pijlsweerd, Majella, Lombok, de voormalige bebouwing van Sterrenwijk, en Abstede en Oudwijk-Zuid. Deze Utrechtse arbeiderswijken ontstonden rond de tijd van de vestiging en bloei van de fabrieken Demka, het Werkspoor, Pannevis, de Hooghiemstra-veevoederfabriek, nog enkele fabrieken in Maarssen en Zeist, en de gemeentelijke gasfabriek, gelegen op de locatie waar het huidige Griftpark gelegen is.

[bewerk] Rotterdam

In Rotterdam vind men vooral rond de haven veel dergelijke wijken, deze woningen waren voor de havenarbeiders van de stad, onder andere Delfshaven, en vele wijken in Rotterdam-Zuid zijn arbeiderswijken. Deze wijken zijn vooral ontstaan tijdens de industriële revolutie, toen er met name Zeeuwse gastarbeiders naar de Rotterdamse havens trokken om daar te zoeken naar werk.

[bewerk] Amsterdam

Ook in Amsterdam ontbreekt het niet aan deze wijken, onder andere de Pijp, Oud-West, en vroeger ook de Jordaan waren typische arbeiderswijken.