April-meistaking
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De April-meistaking in 1943 was een van de grootste manifestaties van onvrede in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De aanleiding tot de staking was de bekendmaking op 29 april 1943, dat oud-militairen (die gevochten hadden in mei 1940) zich vrijwillig moesten melden voor krijgsgevangenschap. Kort hiervoor (in februari 1943) had de deportatie van Joden een aanvang genomen. Ook werd de Arbeidsinzet ingevoerd.
Alles bijeen leidde dit tot stakingen in de Twentse fabrieken en op het platteland van Noord- en Oost-Nederland. Gaandeweg verspreidde de staking zich over bedrijven in het noorden, oosten en zuiden van het land. De boeren voeren actie: ze leveren geen melk aan de melkfabrieken. Daarom heet de april/meistaking ook melkstaking. Bijzonder fel was ook de reactie in de Mijnstreek in Zuid-Limburg, waar de staking gesteund werd door de Katholieke Kerk.
Een teleurstelling voor de stakers was dat de Nederlandse Spoorwegen bleven rijden. Ook bleef het stil in en rond Amsterdam, waar men de bloedige nasleep van de Februaristaking (1941) nog vers in het geheugen had.
De Duitse bezetter reageerde ook op deze staking met harde hand. Tachtig stakers werden geëxecuteerd, hun namen werden op plakkaten bekend gemaakt. De staking eindigde op 3 mei 1943.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
