Alphonse Daudet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Alphonse Daudet (Nîmes, 13 mei 1840 - Parijs, 17 december 1897) was een Frans schrijver. Toen hij zeven jaar oud was, verhuisde hij om tragische redenen naar noord-Frankrijk. Hij heeft er gewoond aan het Place des Vosges 8 in Parijs. Door zijn gedwongen vertrek uit het zuiden op jonge leeftijd heeft Daudet waarschijnlijk altijd een geromantiseerde hang gehouden naar de zuid-Franse Provence.

Inhoud 1 Félibrige 2 Fontvieille 3 Molen 4 Mate van bekendheid 5 Verhalen 6 Zie ook

[bewerk] Félibrige

Daudet raakte bevriend met de zuid-Franse schrijver Frédéric Mistral en trad toe tot diens Félibrige, een genootschap van schrijvers en dichters, die gezamenlijk het Occitaans, de oude zuid-Franse taal, nieuw leven wilden inblazen.

[bewerk] Fontvieille

Daudet heeft enkele malen bij zijn familie op het kasteeltje Montauban in het dorp Fontvieille in zuid-Frankrijk gelogeerd, reden waarom Fontvieille ('de oude bron') niet alleen een standbeeld van Daudet heeft, maar ook diverse winkels kent, die naar hem zijn genoemd.

[bewerk] Molen

Hoewel in Fontvieille diverse molens stonden, heeft hij ondanks zijn verhaal "Les lettres de mon moulin", 'De brieven van mijn molen', nooit in een door hem zo begeerde molen gewoond.

[bewerk] Mate van bekendheid

Daudet heeft niet de grote bekendheid en populariteit gekend als zijn vriend Mistral. Toch wordt Daudet wel de ambassadeur van de Provence genoemd, en zijn ook naar hem in Frankrijk straten en scholen genoemd.

[bewerk] Verhalen

Enkele verhalen van zijn hand zijn:

• Le petit chose
• Les amoureuses
• Les douaniers
• Les lettres de mon moulin
• Tartarin de Tarascon

[bewerk] Zie ook

• Occitaans