AIM-9 Sidewinder
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De AIM-9 Sidewinder is een lucht-luchtraket, een raket die is ontworpen om vanuit een vliegtuig andere vliegtuigen neer te halen. De AIM-9 Sidewinder is supersonisch. Er zijn 10 versies van de raket en is een van de meest gebruikte wapens van de Amerikaanse luchtmacht. De Sidewinder werd al in 1959 gebruikt en de AIM-9 is een verbeterde versie hiervan.
[bewerk] Werking
De AIM-9 Sidewinder is een doelzoekende raket die zijn doelen zoekt met behulp van de Warmte van het uitgestraald door het doelwit. Omdat ook de zon en de grond bronnen van warmte zijn is de raket niet altijd even effectief. Ook zijn ze vatbaar voor zogenaamde 'Flares', magnesiumfakkels die in een korte tijd veel warmte uitstralen en daardoor de raket afleiden.
Voorin de raket zit een hittezoekende sensor die de hitte van het doelwit detecteert. Daarachter zit de explosieve lading van meestal 9,8 kg en daar weer achter zit de vastebrandstofmotor.
De raket richt zichzelf. Dat wil zeggen dat de raket als hij nog onder de vleugel van het vliegtuig zit zelf zijn doelen opzoekt. Als de raket een doel heeft gevonden stuurt de raket zelf een melding naar de piloot die vervolgens op de vuurknop kan drukken.
[bewerk] Specificaties
- Belangrijkste functie: Air-to-air missile
- Motor: Hercules en Bermite Mk 36 Mod 71, 8 vaste raketmotor
- Snelheid: Mach 2.5
- Bereik: 10 tot 18 mijlen (afhankelijk van de hoogte)
- Lengte: 2.87 meter
- Dikte: 0,13 meter
- Spanwijdte: 0,63 meter
- Explosief: Scherfgranaat
- 12,5 kilo hoogexplosief voor de AIM-9H
- 9,8 kilo hoogexplosief voor de AIM-9L/M
- Gewicht:85,5 kilogram
- Richtsysteem: infrarood doelzoekende kop
- Introductie: 1956 (AIM-1 sidewinder)
- Kosten: $84,000
De raket kan onder verschillende jachtvliegtuigen worden gehangen zoals de F-16 en de F-18. Maar hij past ook onder verschillende bommenwerpers zoals de B-52.
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina AIM-9 Sidewinder op Wikimedia Commons.
|
