Agogô
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De agogô of agogo-bel is een idiofoon muziekinstrument, bestaande uit twee of drie kleine koebellen van smeedijzer of koper, verbonden door een metalen staaf, waarbij de bellen verschillen in grootte zodat elk een andere toonhoogte produceert. De agogô maakt de hoogste tonen van alle percussie-instrumenten.
Bij drumbands en malletbands wordt de agogô doorgaans gemonteerd aan het woodblock of aan de kleine trom. Bij drumstellen staat de agogô meestal op een standaard. De kleinste bel zit bovenaan. Het instrument wordt bespeeld met een drumstok of mallet.
Het instrument wordt vanouds gebruikt in Latijns-Amerikaanse muziek, die is gebaseerd op de religieuze ceremoniële muziek van daarheen gedeporteerde Afrikaanse slaven. Het kan het oudste samba-instrument genoemd worden, ontstaan uit de West-Afrikaanse koebel.
De naam mag letterlijk geïnterpreteerd worden: de agogô bepaalt het tempo.
Agogô is tevens de naam van een Nederlands tijdschrift over capoeira en Brazilië.[1]
