Afstoting
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts |
Afstoting is een situatie waarbij een donororgaan door het lichaam van de acceptor wordt gezien als lichaamsvreemd. Het afweermechanisme van de acceptor wordt aangezet om dit vreemde lichaam onschadelijk te maken (host versus graft reactie). Dit gaat gepaard met afstotingsverschijnselen. Het proces zelf noemen we een afstotingsreactie.
Te onderscheiden vallen een acute -en een chronische afstoting.
- Een acute afstotingsreactie treedt met name op kort na de transplantatie en gaat gepaard met ernstige (ontstekings)verschijnselen.
- Een chronische afstoting is een proces waarbij het getransplanteerde orgaan door een min of meer traag verlopende ontstekings reactie te gronde wordt gericht. Een chronische afstotingsreactie is met medicatie (immunosuppressiva) veel moeilijker te behandelen dan een acute afstotingsreactie en bepaald met name de lange termijnsoverleving van het transplantaat.
