Adolf Lüchinger
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Adolf Lüchinger (Zürich, 24 januari 1894 - Zürich, 4 juli 1949), was een Zwitsers politicus.
Adolf Lüchinger was afkomstig uit een sociaal-democratische familie. Hij studeerde van 1918 tot 1924 rechten in de stad Zürich. Hij studeerde in 1923 af en was sinds 1924 werkzaam bij de jeugdbeweging Pro Juventute. In 1928 werd hij districtsrechter en in 1935 opperrechter.
Adolf Lüchinger sloot zich, net als eerder zijn vader en moeder, aan bij de Sociaal-Democratische Partij van Zwitserland (SP). Voor de SP was hij van 1927 tot 1942 van de Stadsraad (wethouder) van de stad Zürich. Sedert 1934 was hij tevens lid van de gemeenteraad. Van 1940 tot 1941 was hij voorzitter van de gemeenteraad.
Adolf Lüchinger werd in 1944 gekozen tot stadspresident van Zürich (dwz. burgemeester). Hij bleef stadspresident tot zijn overlijden op 4 juli 1949.
Als stadspresident zette Lüchinger zich vooral voor de verbetering van de infrastructuur en de verdere uitbouw van de sociale voorzieningen.
Adolf Lüchinger was ook voorzitter van de Zwitserse Arbeidershulp (1939-1944), tijdens de Tweede Wereldoorlog voorzitter van de Tweede Oorlogseconomische Commissie (1939-1944) en namense de SP lid van de Zwitserse Onderwijsraad. Van 1946 tot 1949 was hij lid van het Internationale Comité van het Rode Kruis.
Adolf Lüchinger was aanvankelijk onkerkelijk, maar bekeerde zich later tot het Christendom (Gereformeerde Kerk van Zwitserland).
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
| Voorganger: Ernst Nobs |
Stadspresident van Zürich 1944-1949 |
Opvolger: Emil Landolt |
