Емоција

Од Википедија, слободна енциклопедија

Оваа статија или заглавие има потреба од викифицирање за да ги достигне стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме помогнете во подобрувањето на оваа статија со соодветни внатрешни врски.

Емоциите се психички процеси што го изразуваат човековиот однос кон предметите, настаните и другите луѓе, но и неговиот однос кон самиот себе и кон сопствените постапки и доживувања. Емоциите ја определуваат и насочуваат човековата активност. Постои разлика меѓу поимите емоција и чувство. Емоциите се јавуваат и кај луѓето и кај животните, а чувствата се емоции што се јавуваат само кај луѓето. Тие се резултат од човековиот социјален живот.

Содржина 1 Карактеристики на чувствата и емоциите 2 Видови чувства 3 Развој на чувствата 4 Емотивна зрелост и емотивни нарушувања 5 Контрола на чувствата

[уреди] Карактеристики на чувствата и емоциите

При појава на секое чувство и емоција во човекот се одвиваат голем број карактеристични промени: физиолошки, физички и промени во движењето.
1. Физиолошките промени се јавуваат во две фази; првата се нарекува фаза на емотивен шок (кога при ненадејно силно чувство ќе се стаписаме или занемеме), а втората се нарекува фаза на специфични промени (разлики кај различните емоции што се јавуваат во однос на физиолошките промени).
2. Физичките промени при емоциите се: карактеристични движења на телото, карактеристичен израз на лицето и карактеристични промени во говорот.
3. Промени во доживувањата се редовна придружна појава на емоциите и чувствата.

[уреди] Видови чувства

Постојат многу видови чувства и, за полесно разбирање, се прават обиди за нивно категоризирање според критериуми.

I. Критериум – Каква важност имаат чувствата во животот на човекот Според овој критериум, чувствата можат да бидат примарни и секундарни. Примарни се оние чувства што се универзални за човековиот вид и што се биолошки важни за неговиот опстанок. Тоа се основните човекови вродени чувства (страв, тага, гнев, радост...). Секундарни се оние чувства што се создаваат по пат на учење. Тие претставуваат сложени комбинации од основните чувства и се нарекуваат сложени чувства (љубов, љубомора, пријателство...).

Примарни или основни чувства Стравот е секогаш непријатен и проследен со напнатост, грижа и вознемиреност. Изворот може да биде во надворешната средина и од внатрешната т.е. во човекот. Гневот е најчесто предизвикан од ситуации во кои се јавува пречка при остварувањето на некоја намера. Радоста е секогаш пријатна емоција. Радоста се јавува кога човекот успева да ја реализира целта што многу и упорно ја посакувал. Тагата е непријатна емоција. Се јавува кога човек ќе изгуби некого или нешто што му било многу блиско, кое многу го ценел и кон кое многу се стремел.

Секундарни или сложени чувства Сложените чувства се нарекуваат и социјални чувства. Најпознати чувства се моралните, интелектуалните и естетските. Морални чувства се оние што го изградуваат човековиот однос кон нормите и правилата на однесување што владеат во дадената општествена средина. Најважни морални чувства се: хуманизам, колективизам, патриотизам итн. Интелектуални чувства се оние што човекот ги развива во процесот на умствената дејност (заинтересираност, љубопитност, критичност, сомневање). Естетски чувства се оние што се јавуваат во активноста на човекот при доживувањето на нешто особено убаво.

II. Критериум – Каков е интензитетот и траењето на чувствата? Сопред тоа колку се интензивни и колку траат, чувствата можат да бидат: расположенија, афекти, страсти и сентименти. Расположенија се чувства со слаб интензитет. Афекти се случни чувства со кратко траење. Се карактеризира со губење контрола. Страсти се чувства со голем интензитет и долго траење. Ја изразуваат човековата емотивна приврзаност кон нешто и нејзините интереси. Можат да бидат позитивни (страст кон литература, музика, уметност) и негативни (страст кон коцкање, алкохол, пушење). Сентименти се трајни, многу сложени и научени чувства.

III. Критериум – Каква манифестна активност ги придржува чувствата?
1. чувства што предизвикуваат желба да пристапиме кон објектот
2. чувства што предизвикуваат желба да отстапиме
3. чувства што предизвикуваат желба да се спротивставиме.

IV. Критериум – Како се насочени чувствата?
1. насочени кон себе (гордост, срам)
2. насочени кон други луѓе (љубов, љубомора, завист)

[уреди] Развој на чувствата

Од големиот број чувства што ги поседува човекот, едни се создаваат по пат на наследство и созревање, а други по пат на учење во текот на социјализација.

[уреди] Емотивна зрелост и емотивни нарушувања

Човекот има можност да постигне емотивна зрелост кога неговите чувства нормално се развиваат во текот на неговиот живот. Карактеристики:
1. Соодветност на чувствата – тажниот настан предизвикува тага
2. Контрола на чувствата – зрелиот човек управува со чувствата
3. Богатство на чувствата – поседува многу чувства

[уреди] Контрола на чувствата

За да го сочува своето ментално и физичко здравје, човекот треба да научи како да ги контролира чувствата.

1. Соочување со чувството – за да може да управува со чувствата, човекот мора и да признае дека постојат. Кога младиот човек ќе се вцрви, мора за тоа да е свесен и да ја бара причината
2. Одбегнување ситуации што предизвикуваат силна емоција – човек да не се изложува на ситуации кои се непријатни за него.
3. Ангажирање со активност – вишокот енергија треба да се насочи или искористи за полезна активност.
4. Оптимизам и хумор – човек се брани од непријатните чувства со откривање на ведрата и смешна страна на непријатниот настан (секое зло има свое добро).
5. Физичка релаксација – вежбите доведуваат до чувствена релаксација (јога, медитација)

п • р • у Видови на чувства
Анксиозност • Апатија • Вина • Вознесеност • Глупавост • Гордост • Горчина • Депресија • Досада • Ентузијазам • Задоволство • Засраменост • Збунетост • Изненадување;• Лутина • Љубов • Љубомора • Меланхолија • Навредност • Надеж • Омраза • Осаменост • Отфрленост • Паника • Разочараност • Самозадоволство • Срам • Среќа • Сочувство • Страв • Страдање • Фанатизам • Фрустрираност •