Colla Bemelmans
Van Wikipedia
Dit artikel is gesjreve in 't Nuts. 't Weurt gewaardeerd óm in dit artikel 't Nuts aan te hauwe of aan te gaeve welk anger dialek gebroek is.
Colla Bemelmans (gebaöre in 1939) is 'ne Limburgstaoëlige dichter en sjriever. Hae woeënt in Nut en sjrif in 't Nuts. Hae gaoëf part-time godsdeens en maatsjappielieër aan 'n middelbaar sjoeël en daonaeve wèrkde hae op de boerderie. Hae is winnaer van de Groeët Limburgse dialekpries. Bemelmans zit in de redaktie van 't Veldeke-Limburg tiedsjrif.
[bewirk] Werk
- De voele baer, (prènte)book veur kinger LiLiLireeks nr 5 (LiLiLi is de Limburgse Literair Lies)
- De kaorewolf, (prènte)book veur kinger, LiliLireeks nr 13
- 'n Aomzeik haet ouch 'n laever, gedichte LiLiLi nr 20
- Uëver-laeve, Veldeke Literair-reeks deil 8, 1997 (dichbundel)
- * Nut(h)se kal is geine nötte kal, Nuts woeërdebook, gezèkdes, gedichte, verhaoële, vuur- en achtername, gehuchtename en mieë LiDiLi nr. 01, 2002 (LidiLi) is de Limburgse Diksjonaire lies)
- Wil Vesper, LiLiLi nr 53 (tonieël, gedichte en verhaoële), versjiëne op 5 juni 2006, mèt teikeninge en illustraties van de Limburgse kunstenaer Jo Havenith. Zien thema's gunt vuural truk op de maatsjappie (laeve, doeëd gaoën, 't leid, 't dörp, Awacs, dementie) en 't gelouf (kaesjmes, paosje, de biebel).
[bewirk] Sjtäölke
"zeuk gein oplossing
vuur de puzzel van 't laeve,
allein verlossing
Es d'r achter de buim
achter de sjterre get is,
dan eis ich, dan bae ich,
dat 't 'ne verloskundige is"
oet: Oplossing?, Wil Vesper 2006
Weg oet Nut
D’r waor ins e maedje van zieëvetieën jaor dat opins oet ’t dörp verdwieëne waor. De jónge wiste ’t nog good: ze waor gister nog op de hangplek gewaes in häör sjtrak zjwart laere pak, de haore geverfd wie ’ne volièrevoeëgel, hóng vol mit iezer. Ze waor wie ummer nogal bleik van hoed, neet zoeë zier ómdat Nut gein sjtrand haet, meh ómdat ze ummer lang moewe droog en van die hoeëg gesjlaote truitjes van dat Minor_greun. Opsporing verzocht: "Verdrónke in de Pletsjbaek?" "Nei, doer speed." "Toch neet in Nut!" ’ne Ouwere miensj oet ’t dörp houw häör gezieën: bie de Maas, taege dat de aovend vool. Ze zoot nao vlinders te kieke die van Kaardebol nao Teunisblome vloge. Gei miensj oet Nut geluifde häöm; hae drónk zich al ins gaer ènne. En ’t pasde neet in ’t rampscenario, vóng de politie. De luuj van Nut geluifde dat ze in de scene zoot, ’n hennepplantage houw, ingetrokke bie ’ne fundamentalist, dinkelik verkracht en zelf oetgelokt. Me huurt zoeëväöl op d’n daag van huuj. De ouwe miensj woert oetgelache. In Nut geluift jao nieëmes dat e maedje van zieëvetieën aan ’t water nao blome en vlinders kiek.