De vulgari eloquentia
E Vicipaedia
De vulgari eloquentia est tractatus de linguis Romanicis, de dialectis Italicis, de litteratura in his sermonibus composita, et de optimo sermone eligendo; Latine scriptus est a poeta Italico Dante Alagherio anno fere 1304. In mente habuit quattuor libros de hac re scribere[1], sed duos tantum confecit.
In enumeratione sermonum Romanicorum Dantes primus ille distinctionem facit secundum verbum affirmationis inter linguas Francogalliae septentrionalis (lingua d'oïl), Provinciae (lingua d'oc), Italiae (lingua de sí).
[recensere] Notae
[recensere] Nexus externi
- De vulgari eloquentia Latine apud The Latin Library
