Attila

E Vicipaedia

Attila (Etzel Germanice, A.D. CDIV – CDLIII) et frater eius, Bleda, A.D. CDXXXIV patruo Rugila mortuo, Hunnos regere coeperunt, qui saepe tam feliciter in partibus Orientalibus Imperii bellum gesserant ut quotannis ad pacem conservandam Romani tributum CDLXVII librarum auri iam solverent. Anno proximo hi fratres de his rebus cum legatis Romanis ita egerunt ut non solum Romani bis tantum solvere cogerentur, sed etiam mercatoribus Hunniscis permittere ut cum Romanis mercarentur. Sed A.D. CDXLIV, cum Attila fratre necato unicus rex factus esset, Theodosius tributum compositum solvere noluit. Itaque Attila flumine Danubio potitus multis urbibus deletis exercitum usque ad moenia Constantinopolis ipsius duxit. Deinde Theodosius condiciones illius accepit, secundum quas non solum octo milia librarum auri solvenda ut captivi redderentur, sed etiam quotannis tributum MMCCL librarum auri. Paucis post annis Attila animum ad Galliam advertit, nam sperabat se a Mari Caspio ad Oceanum Atlanticum extenturum imperium esse. Sed Visigothi et Alani et gentes aliae se cum Romanis coniunxerunt ut Hunnis resisterent. Cum Hunni hoc novissent, recedebant, sed Romani et auxiliarii secuti sunt. Proelio ferociter prope Cataluniam facto, Attila victus, ad Italiam recessit, ubi continenter ferebat atque agebat. Tandem A.D CDLIII Attila, nuptiis suis celebratis, nocte mortuus est. Nam mortuus sanguine ex ore et naribus fluente et uxore lacrimante inventus est. Non constat quomodo perierit. Alii enim dicunt eum periisse quia ei, qui in vino sepultus est, dormienti nares sanguine deplere inciperet, alii autem suspicantur eum occisum esse.

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!