Nikanor (Popović)

Izvor: Wikipedija

Nikanor (Popović; svjetovno ime Stevan) (Kišvaluba /Branjina/, 1831. - Temišvar, 22. VII. 1901), episkop temišvarski (1786-1796). Rođen u učiteljskoj porodici. Otac mu je rano postao udovac i kad se zamonašio, postao je starješina manastira Privine glave. Stevan Popović je nižu gimnaziju završio u Vrbasu, a višu u Pešti, gdje je završio i pravne nauke. Bogosloviju je završio u Sremskim Karlovcima. Od 1860. do 1862. bio profesor karlovačke gimnazije, a od 1862. do 1890. parohijski sveštenik u Bačincima i Čurugu, vršeći u isto vrijeme i dužnost okružnog protoprezvitera žabaljskog. Zamonašen je 25. IX. 1890. u manastiru Grgetegu od arhimandrita Ilariona (Ruvarca), dobivši ime Nikanor. Pošto je kraće vrijeme bio starješina manastira Šišatovca, premješten je za nastojatelja manastira Beočina, a potom proizveden u čin protosinđela na Cveti 1891. Za episkopa temišvarskog hirotonisan je u sremskokarlovačkoj Sabornoj crkvi od patrijarha Georgija (Brankovića) i episkopa vršačkog Nektarija (Dimitrijevića) i pakračkog Mirona (Nikolića). Sahranjen je na temišvarskom srpskom groblju.

Izvori:

mr Drago Njegovan: "Znameniti Srbi iz Baranje (od početka XVI. do sredine XX. veka)", u "Međunarodni naučni skup Srbi u istočnoj Hrvatskoj", Osijek, 2003, str. 129-140.

Baranjski leksikon

A-B-C - Č-Ć-D - Dž-Đ-E - F-G-H - I-J-K - L-Lj-M - N-Nj-O - P-R-S - Š-T-U - V-Z-Ž