Xentilicio

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Xeografía en progreso: Este artigo de xeografía é, polo de agora, só un esbozo. Traballa nel e contribúe a que a Galipedia mellore e medre.

Relativo sobre todo ó lugar de nacemento, e en menor medida á liñaxe ou raza á que alguén pertence (estes serían etnónimos).

En Galicia existe tradicionalmente unha tendencia ó uso de xentilicios hipocorísticos para entidades menores, non derivados do nome do lugar e si de características e alcumes, normalmente despectivos. Na actualidade, a linguaxe xornalística está a crear e inventalos para moitas pequenas poboacións galegas, con moi desigual calidade.

Os principais sufixos para a formación léxica de xentilicios son:

-ense (m. e f.): LUCENSE, CANADENSE, ALLARICENSE (moi habitual)
-és / esa: LUGUÉS(A), SANTIAGUÉS(A), CHINÉS (A), DINAMARQUÉS(A), FIN(LAND)ÉS(A), WALONÉS(A) (o máis común)
-ano / -ana: VATICANO/A, VENEZOLANO/A, CANADIANO/A, ANGOLANO/A, MOZAMBICANO/A (en cultismos)
-án / -á: COMPOSTELÁN / COMPOSTELÁ (en patrimoniais occidentais)
-ao / -á: RIBEIRAO/RIBEIRÁ (en patrimoniais orientais)
-án / -á: ALEMÁ(N) {en patrimoniais centrais)
-eno / -ena: CHILENO/A
-eño / -eña: MADRILEÑO/A, ALBACETEÑO/A, SANTIAGUEÑO/A, PANAMEÑO/A (insólito)
-ino / -ina: ALACANTINO/A, BARCELONINO/A, BILBAÍNO/A, SANTIAGUINO/A, ARXENTINO/A
-ón / -oa: BRETÓN/OA, WALÓN/OA (insólito)
-ático / -ática: ASIÁTICO/A (insólito)
-ita (m. e f.): VIETNAMITA (insólito)
-al (m. e f.): PROVENZAL (insólito)
-ol / -ola: ESPAÑOL(A), MONGOL(A) (insólito)
-o / -a: POLACO/A, CHECO/A, ESLOVENO/A, CANARIO/A (posiblemente por derivación regresiva de lugares rematados en -IA(S) átono); URUGUAIO/A; SUÍZO/A, SUECO/A, SARDO/A, CORSO/A
-ún(o) / -una: EUSKALDÚN(A), BATASUNO/A (para orixe euskaldún)
-arra (m. e f.): DONOSTIARRA (para orixe euskaldún)
-ar (m. e f.): BALEAR, INSULAR
-eiro / -eira: SANTIAGUEIRO/A, BRASILEIRO/A, PAMPEIRO/A (adaptación de castelanismos sudamericanos)
-asco(n) / -asc(on)a: VASCO/A, MONEGASCO/A, GASCÓN(A) (de orixe francomeridional)