Ruy López de Segura

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Ruy López de Segura (Zafra (Badaxoz), c. 1540 - Madrid, c. 1580) foi un clérigo e xadrecista extremeño. O seu tratado Libro de la invención liberal y arte del juego del Axedrez publicado en Alcalá de Henares en 1561 foi un dos primeiros libros de xadrez publicados en Europa. Moitos españois considérano o campión do mundo de xadrez máis antigo en Europa, sendo o seguinte Leonardo dá Cutri en 1575.

[editar] Biografía

Rodrigo López de Segura naceu en Zafra seguramente en 1540 e morreu en Madrid cara a 1580, aínda que estas datas non son do todo seguras. Os seus pais eran mercadores acomodados, con casa e escudo na Praza Grande da localidade. Foi clérigo da parroquia da Candelaria en Zafra e máis tarde pasou á corte de Felipe II, en condición de confesor e conselleiro real. Considerado campión do mundo polo menos entre 1570 e 1575, cando foi derrotado por Leonardo dá Cutri.

Desde mozo Ruy López foi un namorado do xadrez e dise que un dos que máis influíu nel foi Damiano, quen publicara un libro en 1512 e que López estudou. En 1560 chegou a Roma por asuntos eclesiásticos e alí derrotou aos mellores xadrecistas italianos. Repetiu a súa fazaña en 1573 durante o pontificado de Gregorio XIII e é importante sinalar que Italia era por esa época o máis importante centro xadrecístico de Europa, especialmente Roma. Vencera dúas veces a Leonardo dá Cutri, e era considerado o mellor xogador do mundo. Emulando a Damiano escribiu o seu libro «Libro de la invención liberal y arte del juego del ajedrez, muy útil y provechosa para los que de nuevo quisieren depreder a jugarlo, como para los que ya lo saben jugar», publicado en Alcalá de Henares en 1561. Ruy López difundiu o lance da captura ao paso, ao usalo con frecuencia nas súas partidas.

Moitos historiadores do xadrez considérano como o primeiro campión do mundo rexistrado en Europa e como creador da teoría do xadrez. Tamén é destacable que practicou con éxito a modalidade do xadrez á cega. O rei Felipe II colmoulle de honras pola súa fama no xadrez. En 1575, Felipe II invitou a un torneo na sua corte e así reuniron en Madrid os dous mellores xadrecistas italianos da súa época: Leonardo dá Cutri e Paolo Boi, alcumado o Siracusano, xunto cos españois Ruy López e Afonso Cerón, de Granada. Esta proba é cualificada polos historiadores como o primeiro Torneo Internacional de Mestres e a primeira en ser documentada, como exemplo verase a continuación unha partida que, a criterio de moitos, é a primeira vez que se xoga un Gambito de rei. O torneo gañouno Leonardo dá Cutri; recibiu como premio mil ducados, unha capa de armiño e o seu lugar de nacemento, durante vinte anos, estivo exento de pagar tributos. Felipe II enviou as súas felicitacións a Juan de Austria nunha carta datada o 22 de agosto de 1575.

[editar] Apertura Ruy López ou española

Apertura Ruy López ou española

Os seus estudos sobre a Apertura Ruy López (chamada tamén española) foron fundamentais para o progreso do xogo. O tratado de xadrez do zafrense foi obxecto de numerosos estudos e considerouse como base fundamental da teoría axedrecística. A súa apertura segue vixente aínda e foi analizada e posta a proba na práctica do xadrez moderno polos máis grandes mestres. Aparece no seu tratado como Apertura IX.

Formulación da Apertura Ruy López:

1.e4 e5 2.♘f3 ♞c6 3.♗b5