Linguas cananeas

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Índice

1 Definición
2 As linguas cananeas
3 Fontes das linguas cananeas
4 Trazos das linguas cananeas
5 Ligazóns externas

[editar] Definición

As Linguas cananeas son unha subfamilia das linguas semíticas, que foron faladas polos antigos pobos da rexión de Canaán, incluíndo cananeos, hebreos, fenicios, e eventualmente filisteos. Todas elas extinguíronse como linguas nativas ao principio do primeiro milenio da nosa era, aínda que o hebreo permaneceu no uso literario e relixioso entre os xudeus, e foi revivida como lingua habitual falada no século XIX por Eliezer Ben Yehuda. Os fenicios (e especialmente a expansión cartaxinesa) difundiron a súa lingua cananea cara o Mediterráneo occidental durante un tempo, pero alí tamén desapareceu, aínda que parece ter sobrevivido algo máis que na Fenicia mesma.

[editar] As linguas cananeas

Linguas fenicias – extintas.
- Púnico – extinto.
Filisteo (?) extinta (p.ej, o dialecto de Ekron).
Amonita – extinta.
Moabita – extinta.
Edomita – extinta.
Linguas hebreas.
- Hebreo bíblico – litúrxica.
  - Hebreo samaritano – litúrxica.
  - Hebreo misnaico – litúrxica.
    - Hebreo tiberiano – litúrxica.
    - Hebreo mizrahi – litúrxica.
      - Hebreo iemenita – litúrxica.
    - Hebreo sefardita – litúrxica.
    - Hebreo ashkenazi – litúrxica.
    - Hebreo moderno - En uso en Israel.

[editar] Fontes das linguas cananeas

As principais fontes para o estudo das linguas cananeas son a Biblia hebrea (Tanakh), e inscricións tales como:

en moabita: a estela de Mesha, a estela de El-Kerak
en hebreo bíblico: o calendario de Gezer
en linguas fenicias: a inscrición de Ahiram, o sarcófago de Eshmunazar[1], a inscrición de Kilamuwa, a inscrición de Biblos
en púnico tardío: en Poenulus - de Plauto - ao comezo do quinto acto.

As inscricións cananeas extrabíblicas están recolleitas xunto coas arameas nas edicións do libro "Kanaanäische und Aramäische Inschriften", do cal poden ser referidas como KAI n (para un número n); por exemplo, a Estela de Mesha é "KAI 181".

[editar] Trazos das linguas cananeas

As linguas cananeas, xunto coas arameas e o ugarítico, forman o subgrupo das linguas semíticas noroccidentais. Algúns trazos distintivos do cananeo en relación co arameo son:

O prefixo 'h-' usado como artigo definido (mentres que o arameo ten un -a final). Isto parece ser unha innovación do cananeo.
O pronome de primeira persoa é 'ʼnk' (אנכ - anok(i)) (fronte ao arameo - ʼnʼ/ʼny) - que é similar ao acadio e ao antigo exipcio.