François Rabelais

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

François Rabelais naceu no lugar chamado La Devinière, preto de Chinon (Francia) polo ano 1494 e finou en París o 9 de abril do 1553, foi un médico e escritor francés, humanista do Renacemento. Rabelais renova, á luz do pensamento antigo, o ideal filosófico e moral do seu tempo. A súa obra foi posta no Index Librorum Prohibitorum.

[editar] Biografía

François Rabelais é fillo de Antoine Rabelais, sénéchal de Lerné e avogado. A data do seu nacemento é moi controvertida, algúns preferíndolle o ano 1483 ao ano 1494. Recibiu unha formación de teoloxía. Máis tarde, Rabelais incorpórase ao convento franciscano do Puy-Saint-Martin en Fontenay-le-Comte, onde se converte en monxe en outubro de 1520. Manifesta moi pronto unha curiosidade humanista. Pedro Lamy iníciao aos estudos gregos e lle fomenta a escribir a Guillaume Budé. Rabelais interésase polos autores antigos, e corresponde máis tarde con outros humanistas famosos. En 1523, a raíz dos comentarios de Erasmo sobre o texto grego dos Evanxeos, a Sorbona intenta impedir o estudo do grego. Ao final deste ano, os superiores de Rabelais e de Pedro Lamy confiscan os seus libros de grego. Aínda que os seus libros estéanlle devoltos aos poucos, Rabelais soluciónase a cambiar de orde monástica. Sostido por Geoffroy d' Estissac, que o acolle na súa Abadía de Maillezais, Rabelais presente unha petición ao papa neste sentido, xustificándoo pola excesiva austeridad da norma de Santo Francisco. Faíse benedictino, Rabelais dedícase á persoa de Geoffroy de Estissac, e convértese no seu secretario. Acompáñao así durante víralas de inspección das súas terras e Abadías. Rabelais reside a continuación ao prieuré de Ligugé, residencia habitual de Geoffroy de Estissac, onde se vincula de amizade con Jean Bouchet. Ao monasterio próximo a Fontenay-le-Comte, entrevístase co nobre abad Antoine Ardillon. Rabelais non se dobrou facilmente ás normas monacales e non permanece claustrado na súa monasterio. Cara a 1528, toma a roupa de sacerdote secular para visitar distintas universidades. Vai en primeiro lugar a París, onde comeza os seus estudos de medicina. Ten dous nenos.

[editar] Obra

Títulos principais :

• Pantagruel (Les horribles et épouvantables faits et prouesses du très renommé géant Pantagruel) 1532.
• Gargantua (La vie très horrifique du grand Gargantua, père de Pantagruel, fils de Grandgousier) 1534.
• Le Tiers Livre ( O terceiro libro) 1546.
• Le Quart Livre (O cuarto libro) 1552.
• Le Cinquième Livre (O quinto libro) 1564, posthume .
• Pantagrueline Prognostication e algüns maís.