Convención de Sintra

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

A Convención de Sintra, foi un acordo entre Gran Bretaña e Francia, asinado no Palacio de Queluz, preto de Lisboa, a 30 de agosto de 1808, que pechou a primeira invasión francesa de Portugal, no contexto da chamada Guerra Peninsular.

Logo da derrota das tropas napoleónicas na batalla de Roliça (17 de agosto) e na batalla do Vimeiro (21 de agosto), o xeral Junot propuxo aos ingleses un armisticio. Despois das negociacións efectuadas en Sintra, chegouse á formulación final do documento, polo cal se permitía a retirada das tropas francesas (uns 26.000 homes), embarcadas en navios ingleses, trasportando as súas armas, bagaxes e o produto dos saqueos realizados en Portugal.

O acordo traducíuse en beneficios mutuos: Junot, carecendo de liñas de comunicación fiábeis con Francia, retiraba as súas tropas sen maiores perdas. Os ingleses obtiñan o control da capital, Lisboa, e da temida liña de defensa da barra do río Texo, sen necesidade de combate.

Os portugueses foron mantidos á marxe das negociacións, o que provocou un escándalo polo que consideraban permisividade británica coa pillaxe francesa.

Co acordo, os franceses gañaron tempo e volverían a invadir Portugal tan só un ano máis tarde.