Axiprando
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Agiprand foi por pouco tempo duque de Spoleto entre 742 e 744.
A finais de 741, Transamundo II de Spoleto rexeitou devolver ao papa Gregorio III as cidades que lle prometera a el e ao seu sucesor , Zacarías, devoltas pola axuda ao rei Liutprando. Zacarías doou un exército romano para axudar aos longobardos e tomaron Spoleto, e Liutprando instalou ao seu propio sobriño, Axiprando, como duque.
Axiprando xa era duque de Clusium cando foi investido co título de duque de Spoleto. Axiprando escoltou a Zacarías de volta a Roma desde Interamna e restituíu as cidades que pedía.
O reinado de Axiprando non sobreviviu á morte de Liutprando, momento en que foi apartado do poder por Transamundo.
[editar] Fontes
- Paulo Diácono. Historia Langobardorum. Traducido por William Dudley Foulke. University of Pennsylvania: 1907.
- Hartmann, Ludo Moritz. Geschichte Italiens im Mittelalter. Gotha, 1903.
- Hodgkin, Thomas. Italy and her Invaders. Clarendon Press: 1895.
- Pabst, H. "Geschichte des langobardischen Herzogthums." Forschungen zur deutschen Geschichte Vol. II, p. 405. Gottingen, 1862.