Autocorrelador
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Un autocorrelador é un instrumento óptico que permite obter a traza de autocorrelación dun pulso óptico ultracurto (duración inferior a 10 ps), para dela obter unha medida da súa duración.
Isto é, mide o pulso dividíndoo en dúas réplicas cun retardo relativo e realiza mediante un fenómeno óptico non linear a multiplicación dos mesmos, mentres un detector realiza a integración no tempo da intensidade resultante; en resume, a falta dun evento controlábel de menor duración para realizar a mostraxe, emprega o propio pulso.
En moitos casos, se a autocorrelación se acompañar dunha expresión analítica suposta a priori para a forma temporal, é posíbel axustar a traza de autocorrelación obtida para ademáis determinar o perfil temporal do pulso en amplitudes e fase.
Noutros casos nos que o anterior non é posíbel (como en pulsos por baixo dos 10fs) e non se axustar correctamente a unha forma analítica, non queda outra que obter a traza de autocorrelación interferométrica, ademáis de, no caso máis sinxelo, o espectro de amplitudes do pulso, se se desexar a determinación do perfil temporal de amplitude e fase.
Varias técnicas que logran obter o perfil exacto do pulso sen necesidade de coñecer e supoñer unha forma a priori, son FROG,TROG, Sonograma e SPIDER.
[editar] Véxase tamén
[editar] Outros artigos
- Autocorrelación óptica
- Pulso ultracurto
- Láser