Un article de Wikipédia, l'encyclopédie libre.
Conjugaison du verbe λύω (« délier ») à la voix active. Modèle des verbes thématiques au radical terminé par ι et υ.
Cet article dépend de Conjugaisons du grec ancien (tableaux).
|
Imperfectif
|
Aoriste
|
Statique |
Futur
|
Primaire
|
Secondaire
|
Primaire
|
Secondaire
|
sg.
|
1
|
λύ-ω
|
ἔ-λυ-ο-ν |
ἔ-λυ-σα |
λέ-λυ-κ-α |
ἐ-λε-λύ-κ-ειν / -η |
λύ-σ-ω
|
2
|
λύ-εις |
ἔ-λυ-ε-ς |
ἔ-λυ-σα-ς |
λέ-λυ-κ-ας |
ἐ-λε-λύ-κ-εις / -ης |
λύ-σ-εις |
3
|
λύ-ει |
ἔ-λυ-ε |
ἔ-λυ-σ-ε(ν) |
λέ-λυ-κ-ε(ν) |
ἐ-λε-λύ-κ-ει(ν) |
λύ-σ-ει |
pl.
|
1
|
λύ-ο-μεν |
ἐ-λύ-ο-μεν |
ἐ-λύ-σα-μεν |
λε-λύ-κ-αμεν |
ἐ-λε-λύ-κ-ειμεν / -εμεν |
λύ-σ-ο-μεν |
2
|
λύ-ε-τε |
ἐ-λύ-ε-τε |
ἐ-λύ-σα-τε |
λε-λύ-κ-ατε |
ἐ-λε-λύ-κ-ειτε / -κετε |
λύ-σ-ε-τε |
3
|
λύ-ουσι(ν) |
ἔ-λυ-ο-ν |
ἔ-λυ-σα-ν |
λε-λύ-κ-ασι(ν) |
ἐ-λε-λύ-κ-εσαν / -εισαν |
λύ-σ-ουσι(ν) |
du.
|
2
|
λύ-ε-τον |
ἐ-λυ-έ-την |
ἐ-λυ-σά-την |
λε-λύ-κ-ατον |
ἐ-λε-λυ-κ-είτην |
λύ-σ-ε-τον |
3
|
λύ-ε-τον |
ἐ-λυ-έ-την |
ἐ-λυ-σά-την |
λε-λύ-κ-ατον |
ἐ-λε-λυ-κ-είτην |
λύ-σ-ε-τον |
|
Imperfectif |
Aoriste |
Statique |
| sg. |
1 |
─ |
─ |
─ |
| 2 |
λῦ-ε |
λῦ-σ-ον |
λελυκὼς ἴσθι |
| 3 |
λυ-έ-τω |
λυ-σά-τω |
λελυκὼς ἔστω |
| pl. |
1 |
─ |
─ |
─ |
| 2 |
λύ-ε-τε |
λύ-σα-τε |
λελυκότες ἔστε |
| 3 |
λυ-ό-ντων |
λυ-σά-ντων |
λελυκότες ἔστων |
| du. |
2 |
λύ-ε-τον |
λύ-σα-τον |
λελυκότε ἔστον |
| 3 |
λυ-έ-των |
λυ-σά-των |
λελυκότε ἔστων |
Le statique est une forme périphrastique composée du participe statique actif et de l’impératif imperfectif du verbe εἶναι« être ».
|
Imperfectif |
Aoriste |
Statique |
| sg. |
1 |
λύ-ω |
λύ-σ-ω |
λε-λύ-κ-ω |
| 2 |
λύ-ῃς |
λύ-σ-ῃς |
λε-λύ-κ-ῃς |
| 3 |
λύ-ῃ |
λύ-σ-ῃ |
λε-λύ-κ-ῃ |
| pl. |
1 |
λύ-ω-μεν
|
λύ-σ-ω-μεν |
λε-λύ-κ-ω-μεν |
| 2 |
λύ-η-τε |
λύ-σ-η-τε |
λε-λύ-κ-η-τε |
| 3 |
λύ-ω-σι(ν) |
λύ-σ-ω-σι(ν) |
λε-λύ-κ-ω-σι(ν) |
| du. |
2 |
λύ-η-τον |
λύ-σ-η-τον |
λε-λύ-κ-η-τον |
| 3 |
λύ-η-τον |
λύ-σ-η-τον |
λε-λύ-κ-η-τον |
Rappel : outre la 1re personne du singulier empruntée à la conjugaison athématique (μι), les autres désinences sont secondaires. L’aoriste possède plusieurs formes possibles.
|
Imperfectif |
Aoriste |
Statique |
Futur |
| sg. |
1 |
λύ-ο-ι-μι |
λύ-σα-ι-μι |
λε-λύ-κ-ο-ι-μι |
λύ-σ-ο-ι-μι |
| 2 |
λύ-ο-ι-ς |
λύ-σα-ι-ς |
λε-λύ-κ-ο-ι-ς |
λύ-σ-ο-ι-ς |
| 3 |
λύ-ο-ι |
λύ-σα-ι |
λε-λύ-κ-ο-ι |
λύ-σ-ο-ι |
| pl. |
1 |
λύ-ο-ι-μεν |
λύ-σα-ι-μεν |
λε-λύ-κ-ο-ι-μεν |
λύ-σ-ο-ι-μεν |
| 2 |
λύ-ο-ι-τε |
λύ-σα-ι-τε |
λε-λύ-κ-ο-ι-τε |
λύ-σ-ο-ι-τε |
| 3 |
λύ-ο-ι-εν |
λύ-σα-ι-εν |
λε-λύ-κ-ο-ι-εν |
λύ-σ-ο-ι-εν |
| du. |
2 |
λύ-ο-ι-τον |
λύ-σα-ι-τον |
λε-λύ-κ-ο-ι-τον |
λύ-σ-ο-ι-τον |
| 3 |
λυ-ο-ί-την |
λυ-σα-ί-την |
λε-λυ-κ-ο-ί-την |
λυ-σ-ο-ί-την |
| Imperfectif |
Aoriste |
Statique |
Futur |
| λύ-ειν |
λῦ-σα-ι |
λε-λυ-κέ-ναι |
λύ-σ-ειν |
|
Imperfectif |
Aoriste |
Statique |
Futur |
| Masculin |
λύ-ων, λύ-ο-ντ-ος |
λύ-σᾱ-ς, λύ-σᾰ-ντ-ος |
λε-λυ-κ-ώς, λε-λυ-κ-ό-τος |
λύ-σ-ων, λύ-σ-ο-ντ-ος |
| Féminin |
λύ-ου-σ-ᾰ, λυ-ού-σ-ης |
λύ-σα-σ-ᾰ, λυ-σά-σ-ης |
λε-λυ-κ-υ-ῖᾰ, λε-λυ-κ-υ-ίᾱς |
λύ-σ-ου-σ-ᾰ, λυ-σ-ού-σ-ης |
| Neutre |
λῦ-ο-ν, λύ-ο-ντ-ος |
λῦ-σᾰ-ν, λύ-σᾰ-ντ-ος |
λε-λυ-κ-ό-ς, λε-λυ-κ-ό-τος |
λῦ-σ-ο-ν, λύ-σ-ο-ντ-ος |
Retour à Conjugaisons du grec ancien (tableaux).
