İstiklâl Marşı
Wikipedia
İstiklâl Marşı ("Itsenäisyysmarssi") on Turkin kansallislaulu. Se on otettu virallisesti käyttöön 12. maaliskuuta 1921. Turkin muututtua Kemal Atatürkin johtamaksi maalliseksi valtioksi ja tasavallaksi maassa julistettiin kilpailu uuden, maan muuttunutta tilannetta kuvaavan kansallislaulun löytämiseksi. Kilpailuun tuli kokonaista 724 runoa, joista Turkin kansalliskokous valitsi yksimielisesti voittajaksi runoilija Mehmet Akif Ersoyn isänmaallisen runon Korkma, sönmez bu şafaklarda ("Älä pelkää, punalippu liehuu"). Runo tuo voimakkaasti esille turkkilaisten vapaudenkaipuun, mutta myös heidän uuden identiteetin etsimisensä.
Samaan aikaan maassa oli käynnissä toinen kilpailu, jossa 24 säveltäjää kilpaili maan tulevan kansallislaulun säveltämisestä. Maan kansalliskokous, joka pystyi kokoontumaan sodan vuoksi vasta 1924, valitsi voittajaksi Ali Rıfat Çağatayn sävellyksen. Kansallislaulu laulettiin tällä sävelmällä aina vuoteen 1930, jolloin Osman Zeki Üngör, maan Presidentillisen sinfoniaorkesterin kapellimestari, teki sävelestä uuden sovituksen. Sittemmin Turkin kansallislaulu on laulettu tällä sovituksella. Samainen laulu on myös Kyproksen turkkilaisen tasavallan kansallislaulu.
Virallisissa yhteyksissä maan kansallislaulusta lauletaan vain kaksi ensimmäistä säkeistöä.
[muokkaa] Sanat turkiksi
- Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
- Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
- O benim milletimin yıldızıdır parlayacak;
- O benimdir, o benim milletimindir ancak.
- Çatma, kurban olayım çehreni ey nazlı hilal!
- Kahraman ırkıma bir gül! ne bu şiddet bu celal?
- Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal,
- Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!
- Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
- Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım;
- Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
- Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.
- Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
- Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
- Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar.
- "Medeniyet!" dediğin tek dişi kalmış canavar?
- Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın!
- Siper et gövdeni, dursun bu hayasızca akın.
- Doğacaktır sana vaadettiği günler Hakk'ın;
- Kimbilir, belki yarın, belki yarından da yakın.
- Bastığın yerleri "toprak" diyerek geçme, tanı!
- Düşün, altında binlerce kefensiz yatanı.
- Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır atanı;
- Verme, dünyaları alsan da bu cennet vatanı.
- Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
- Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
- Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda,
- Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.
- Ruhumun senden, ilahi, şudur ancak emeli;
- Değmesin mabedimin göğsüne na-mahrem eli!
- Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli,
- Ebedi yurdumun üstünde benim inlemeli
- O zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım;
- Her cerihamdan, ilahi, boşanıp kanlı yaşım,
- Fışkırır ruh-i mücerret gibi yerden na'aşım;
- O zaman yükselerek arşa değer belki başım!
- Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilal;
- Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helal!
- Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlal.
- Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;
- Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal!
