گلی ترقی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گلی ترقی، (۱۷ مهر ۱۳۱۸ -) نویسندهٔ ایرانی.

فهرست مندرجات ۱ زندگی ۲ مجموعه داستان‌ها ۳ تک داستان‌های برگزیده ۴ پانویس ۵ منابع

[ویرایش] زندگی

گلی ترقی در ۱۷ مهر ۱۳۱۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش لطف‌الله ترقی مدیر مجلهٔ ترقی بود. در خیابان خوشبختی به‌دنیا آمد و در شمیران به مدرسه و سپس دبیرستان (دبیرستان انوشیروان دادگر) رفت. در ۱۹۵۴ (میلادی) پس از به پایان رساندن سیکل اول دبیرستان به آمریکا رفت. ۶ سال در آمریکا زندگی کرد و دیپلم دبیرستان و لیسانس فلسفه گرفت و از آن‌جا که زندگی در آمریکا را دوست نداشت^[۱] به ایران بازگشت. پس از بازگشت برای گرفتن دکترای فلسفه به دانشگاه تهران رفت اما بعد از دو سال ترک تحصیل کرد و به داستان‌نویسی روی آورد. اولین مجموعه داستان‌اش به نام من هم چه‌گوارا هستم در ۱۳۴۸ توسط انتشارات مروارید منتشر شد. پس از انقلاب به فرانسه رفت در آنجا هم به نوشتن ادامه داد یکی از داستان‌های‌اش به نام بزرگ‌بانوی روح من به فرانسه ترجمه شد. در ۱۹۸۵ (میلادی) این داستان به عنوان به‌ترین قصهٔ سال در فرانسه برگزیده شد.

[ویرایش] مجموعه داستان‌ها

• ۱۳۴۸ - من هم چه‌گوارا هستم، انتشارات مروارید.
• ۱۳۵۴ - خواب زمستانی، انتشارات آگاه.
• ۱۳۷۳ - خاطره‌های پراکنده، انتشارات باغ آیینه.
• ۱۳۷۸ - دریا، پری، کاکل‌زری، انتشارات فرزان.
• ۱۳۷۹ - جایی دیگر، انتشارات نیلوفر.

[ویرایش] تک داستان‌های برگزیده

• ۱۹۸۵ (میلادی)، ترجمهٔ فرانسوی داستان بزرگ‌بانوی روح من به عنوان به‌ترین داستان سال فرانسه برگزیده شد.
• ۱۳۸۰، توسط داوران دورهٔ اول جایزه هوشنگ گلشیری انار بانو و پسرهایش، بزرگ بانوی روح منو درخت گلابی^[۲]، از مجموعهُ جایی دیگر به عنوان داستان برگزیده انتخاب شدند.
• ۱۳۸۲، توسط داوران دورهٔ سوم جایزه هوشنگ گلشیری داستان‌های آن سوی دیوار^[۳] و گل‌های شیراز از مجموعهٔ دو دنیا به عنوان داستان برگزیده انتخاب شدند.

[ویرایش] پانویس

1. ↑ نقش ۸۱ صفحهٔ ۶۳
2. ↑ فیلم درخت گلابی به کارگردانی داریوش مهرجویی که در ۱۳۷۶ ساخته شد اقتباسی از این داستان است.
3. ↑ جزو داستان‌های چاپ شده در مجموعه داستان نقش ۸۱ است.

[ویرایش] منابع

• نقش ۸۱، داستان‌های برگزیده داوران دوره سوم جایزه گلشیری. تهران: انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۳، ISBN ۹۶۴-۴۴۸-۲۲۱-۲. ‏