پهلوی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
معانی واژه پهلوی:
- منظور دودمان پهلوی است.
- پَهلَوی نام دیگر زبان پارسی‌میانه است.
- پهلوی می‌تواند دلالت بر خط پهلوی کند.
- پَهلویِ با تلفظ "و" بمعنی کنارِ است.
- پهلوی به معنی منسوب به پهله و در فرس قدیم به شهرها و پایتخت اطلاق میگشت مانند: اسپهان و ری و همدان(الف)، در زبان کُردی هم به شهر "پاله" گویند و به نگهبان شهر "پهله بان" میگفتند(پهلوان) که از مردان قوی هیکل انتخاب میگشتند ، زبان پهلوی هم یعنی زبان شهری که حاکمان و اشراف بدان تکلم می‌کردند(ب)
 |
این صفحه برا‌ی ابهام‌زدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نام‌‌های مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحه‌ای به این‌جا رسیده‌اید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید. |
[ویرایش] منابع
- الف): لغتنامه دهخدا چاپ دانشگاه تهران.
- ب): تاریخ مردوخ جلد اول.
