پل سزان/موقت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
پیشنهاد شده است که این مقاله یا بخش با پل سزان ادغام گردد. (بحث). |
«پل سزان» Paul Cezanne نقاش بزرگ فرانسوی.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] زندگی
در ۱۹ ژانویه ۱۸۳۹ در جنوب فرانسه متولد گردید.
پس از تحصیلات ابتدایی وارد دانشکدهٔ حقوق شد و هم‌زمان در بانک پدرش به کار مشغول گشت. او در ۲۴ سالگی برای آشنایی با نقاشی مدرن، به تشویق «زولا» به «پاریس» رفت و نزدیک او اطاقی گرفت.در پاریس با «کامی پیسارو C.Pissarro» نقاش بزرگ «امپرسیونیست» آشنا شد و به راهنمایی او به شیوهٔ «امپرسیونیسم» تمایل یافت.
در ۲۷ سالگی نخستین بار تابلویی به «سالن پاریس» برای نمایش فرستاد اما به اثرش اعتنایی نکردند.
در سی سالگی عاشق یکی از مدل‌های خود به نام «هورتانس» شد و سال بعد پسری از او متولد شد که سزان بی نهایت به آن علاقمند بود. چون سزان نقاشی را از حیث اینکه هنر است دوست می‌داشت، نه برای کسب مالبه نقاشی‌هایش اعتنایی نمی‌کرد، ولی زنش می‌رفت و کارهای او را جمع می‌کرد و بعدها آنها را فروخت. در اواخر عمر بود که سزان از گمنامی به در آمد و مورد توجه نقاشان جوان و هنرشناسان واقع شد..
[ویرایش] مرگ
او در اواخر عمر به مرض قند و گرفتاریهای عصبی، سوءظن و وسواس دچار شده بود. در همین اوان به «امیل برنار» نوشت که :
| من پیر و بیمارم اما سوگند خورده‌ام که در حال نقاشی بمیرم. |
اما در تب رماتیسم مرد و آخرین دقایق زندگیش در هذیان گذشت. در هذیان دائماً به مدیر موزهٔ شهراکس که هرگز حاضر نشده بود کوچک‌ترین ارزشی برای آثار او قایل شود، ناسزا می‌گفت.
در ۲۲ اکتبر ۱۹۰۶ در مولد خویش درگذشت.
[ویرایش] آثار
از تابلوهای مشهور سزان :
- «ورق بازان»
- «غرش»
- «مردی با پیپ»
- «مادام سزان در گلخانه»
- «باد و طوفان»
- «آب تنی کنندگان»
- «درختان سپیدار»
- «دهقان پیر»
- «طبیعت‌های بیجان»
- «مجسمه عشق و اشیا بیجان»
- «نوازندهٔ پیانو»
- «امیل زولا و پل الکسیس»
- و تصویری که از خود کشیده
