پشت-هیتیایی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پشت-هیتیایی یا باز-هیتیایی یا نوآ-هیتیایی ، کشور هاای بودند که با زبان لوویان گپ می زده اند و در سوریه عهد آهن، پس از سرنگونی امپراتوری هیتی سر بر آوردند و تا اشغال شدن به دست کیمریان بر پا بودند (1800 پیش از میلاد-700 پیش از میلاد). این لغت را بیش تر برای این گونه شاهزاده-نشین های سوریه به کار می برند، اما در اصطلاح بر هر آن چه از بقایای هیتی ها در آسیای کوچک سر بر آورد نیز گذارده می شود؛ همانند، موشکی ، تابال ، و لیدیا .
[ویرایش] پیوند بیرونی
- http://www.hp.uab.edu/image_archive/uf/ufg.html
- http://oi.uchicago.edu/OI/MUS/GALLERY/EAST/Neo-Hittite-sphinx.html
- http://www.bible-history.com/ancient_art/orthostat_relief_hunting_scene.html
- http://www.pbase.com/andrys/image/38738758