هوشیدر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هوشیدر نام نخستین موعود زردشتیان است، که بنابر روایت مزدیسنا، سی سال مانده به پایان سده دهم از هزاره زردشت ظهور خواهد کرد، بدین ترتیب که دوشیزه ای پاکدامن، از تخمه زردشت، که در دریاچه کیانسه (هامون) باقی مانده، بی آنکه به شوی رفته باشد، بار می گیرد و کودکی به نام هوشیدر از او متولد می شود. در سی سالگیِ او خورشید ده شبانه روز در اوج آسمان - در همان جایی که اول خلقت بود - می ایستد و در پایان این هزاره هوشیدر به پیامبری برانگیخته می شود. در عهد هوشیدر پادشاهی به نام بهرام ورجاوند سرکار است که ایران را نجات خواهد داد.
برخی هوشیدر را با یهوشوع یا عیسی مسیح یکی گرفته اند.
[ویرایش] منابع
- فرهنگ اساطیر (هوشیدر)