نرگس (گل)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

نرگس

گیاه نرگس از خانواده نرگسیان (Amaryllidaceae ) و تیره Narcissus می‌‌باشد.

نرگس گیاهی دائمی و پیازدار می‌‌باشد. پیازهای آن درشت و دارای ورقه‌های فلسی یا مطبق است. به عبارت دیگر پیاز آن می‌تواند چندین سال متوالی گل دهد و گل آن همه ساله درشت تر گردد. گلهای نرگس به رنگ سفید، زرد، نارنجی، کم پر و پُر پر هستند. برگهای این گیاه از بن ریشه بصورت صاف یا شیاردار بیرون می‌‌آیند و در طول ساقه قرار میگیرند.نرگس‌ها به اندازه‌های مختلف یافت می‌شوند از گلهای 5 اینچی روی ساقه‌های 2 فوتی گرفته تا گلهای 5/0 اینچی روی ساقه 2 اینچی.

نرگس‌ها شاید آسانترین و مطمئن‌ترین پرورش از میان خانواده تمام گلها هستند و برای افراد مبتدی در باغبانی ایده‌ آل است. پیاز و برگها حاوی کریستالهای سمی هستند که فقط حشرات اصلی می‌توانند بدون آسیب رساندن به آن از آن مصرف کنند هر چند ممکن است جانوران آنها را از زیر خاک بیرون بیاورند.

[ویرایش] رده بندی انواع نرگس

رده بندی یک گونه کشت شده (قابل کشت) نرگس بر پایه توصیف و سنجش یا از یک رده بندی ارائه شده توسط فردی که گونه‌ها را به ثبت می‌رساند، پایه‌ گذاری شده است.

کد رنگ‌های استفاده شده برای توصیف رنگ نرگس‌ها به قرار زیر است:

W- سفید (سفید گونه) G- سبز Y- زرد P – صورتی O- نارنجی R- قرمز

در توصیف گل نرگس هر نرگس را به دو بخش تقسیم می‌کنیم

گلبرگ‌ ها
تاج گل

[ویرایش] رویشگاههای طبيعی در ايران

در برخی نواحی ايران گياه نرگس به صورت خودرو وجود دارد که از آنجمله میتوان به مناطقی در استان فارس نظیر کازرون و منطقه گله دار در شمال استان بوشهر و جنوب استان فارس اشاره نمود