میکا والتاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
میکا تویمی والتاری نویسندهٔ نامور فنلاندی در ۱۹ سپتامپر سال ۱۹۰۸ در شهر هلسینکی در یک خانوادهٔ متوسط زاده شد.
پس از فراغت از آموزش ابتدایی، در دانشگاه هلسینکی آغاز به آموختن کرد و در سال ۱۹۲۹ در رشتهٔ فلسفه دانش‌آموخته شد. پس از آن به فرانسه رفت و در مطبوعات فرانسه به کار مشغول شد.
او پس از آن وقت خود را بیشتر صرف نوشتن داستان‌های تاریخی کرد.داستان‌های او به زودی توجه نقادان را به خود کشید و کتاب‌هایش به زبان‌های گوناگون برگردانده شد.
رمان‌های او واقعیات آمیخته‌ای از رخدادهای تاریخی، اسطوره‌ها و پندارهای خود اوست.
کتاب‌‌های او:
- میکائیل پزشک سلطان سلیم (۱۹۴۸)
- فرشتهٔ سیاه (۱۹۵۲)
- مارکوی رومی (۱۹۷۹)
- اتروسکان (۱۹۵۵)
- سرنگونی کنستانتینیا(قسطنطنیه)
- راز مملکت (۱۹۵۹)
- مینوتوس همپرس(مشاور) نرون
- سینوهه (۱۹۴۵)
[ویرایش] منابع
- اتروسکان (واپسین خدای خاکی)-میکاوالتاری-غلامحسین اعرابی-اکباتان-پاییز ۱۳۷۵.
