مهندسی ارزش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مهندسی ارزش (به انگلیسی: Value Engineering)، تلاشی است سازمان یافته که با هدف بررسی و تحلیل تمام فعالیتهای یک طرح، (از زمان شکلگیری تفکر اولیه تا مرحله طراحی و اجرا و سپس راه اندازی و بهره برداری)انجام میشود و به عنوان یکی از کارآمدترین و مهم ترین روشهای اقتصادی در عرصه فعالیتهای مهندسی، شناخته شدهاست.
مهندسی ارزش در چهارچوب مدیریت پروژه، ضمن اینکه به تمام اجزای طرح توجه میکند، هیچ بخشی از کار را قطعی و مسلم نمیداند. هدف مهندسی ارزش، زمان کمتر برای رسیدن به مرحله بهره برداری بدون افزودن بر هزینهها یا کاستن از کیفیت کار است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
تحلیل ارزش به صورت یک روش فنی ویژه، در سالهای پس از جنگ جهانی دوم صورت گرفت. کار طراحی و تدوین این روش به دستور هنری ارلیچر(Henry Erlicher) معاون فنی بخش خریدهای شرکت جنرال الکتریک آغاز شد. وی معتقد بود که برخی از مواد ومصالح وطرحهای جایگزین، که به طور ضروری و به علت کمبودهای زمان جنگ به کار گرفته میشدند دارای عملکرد بهتر با هزینه کمتر هستند. به دستور او در داخل شرکت و به منظور ارتقای کارایی تولید از طریق تامین مواد، مصالح وروشهای جایگزین برای مواد و مصالح پرهزینه، کوشش همهجانبهای به عمل آمد. در سال ۱۹۴۷ این وظیفه برعهده لارنس مایلز (Lawrence D.Miles) مهندس ارشد شرکت جنرالالکتریک نهاده شد. مایلز در مورد روشها و فنون موجود به پژوهش پرداخت و از برخی روشهای مرسوم به صورت تلفیقی با روش مرحله به مرحله خویش برای تحلیل ارزش بهره گرفت. مایلز که مبتکر و بنیانگذار مهندسی ارزش بهشمار میرود، یک روش رسمی رابه اجرا درآورد که در جریان آن چندین گروه از کارکنان شرکت، عملکرد محصولات تولیدی شرکت جنرال الکتریک را بررسی میکردند. آنان به اتکای روشهای خلاق گروهی و بدون افت کارایی محصول، تغییراتی در محصولات شرکت بوجود آوردند و هزینههای تولید را کاهش دادند. روش «تحلیل ارزش» به عنوان یک استاندارد در شرکت جنرال الکتریک پذیرفته شد و به تدریج شرکتهای دیگر و برخی سازمانهای دولتی نیز این رو ش جدید را به عنوان ابزاری برای کاستن از هزینههای خود به کار بستند. نتیجه این شدکه روش وتکنیک «مهندس ارزش» به وجودآمد.
[ویرایش] برنامه کاری
برنامه کاری مهندسی ارزش ارایهای ازرویکردها وعملکرد لازم برای بدست اوردن جواب بهتروموثرتر برای مساله میباشد.برنامه مهندسی ارزش شامل هفت فاز به شرح ذیل میباشد:
- ۱-فاز عمومی
- ۲-فاز اطلاعات
- ۳-فازعملکرد
- ۴-فازخلاقیت
- ۵-فازارزیابی
- ۶-فازبررسی وتوسعه
- ۷-فازتوصیه
- ۸-فاز پیگیری
[ویرایش] منابع
S.S.IYER. روش بکارگیری مهندسی ارزش. ترجمهٔ جبل عاملی٬محمدسعید - میرمحمد صادقی٬سیدعلیرضا.
معاونت آموزش ٬ تحقیقات و فن آوری وزارت راه و ترابری