منتصر سامانی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوابراهیم اسماعیل بن نوح بن منصور بن نصر شناخته‌شده به منتصر واپسین شاهزاده سامانی بود با مرگش در ۳۹۵ (هجری) دودمان سامانیان به انجام کار خود رسید.
منتصر شعر نیز می‌سرود. شعر زیر از اوست:
| گویند مرا: چون سلب خوب نسازی | مأواگه آراسته و فرش ملوّن؟ | |
| با نعرهٔ گردان چه کنم لحن مغنّی؟ | با پویهٔ اسبان چه کنم مجلس گلشن؟ | |
| جوش می و نوش لب ساقی به چه کار است؟ | جوشیدن خون باید بر غیبهٔ جوشن | |
| اسب‌است و سلاح‌است مرا بزمگه و باغ | تیراست و کمان‌است مرا لاله و سوسن |
[ویرایش] منبع
- محمد دبیر سیاقی،پیشاهنگان شعر پارسی،انتشارات علمی و فرهنگی
