مخترع
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نظام های حقوقی، تعاريف متفاوتی از مخترع ارايه نموده اند:از يک ديدگاه مخترع كسی است که برای اولين بار در ذهنش راه حل مشكل خاص ظهور كرده و او نيز راه حل مذكور را به صورت محصول يا فرآيندی تجسم مادّی بخشيده است. سيستم‌های حقوقی نظير سيستم ايالات متحده آمريكا اين تعريف را از مخترع ارائه داده‌اند.(first to invent). ليكن در اكثر نظام‌های حقوقی ، مخترع،اولين فردی است كه برای ثبت اختراع خود به اداره ثبت اختراع مراجعه می نمايد. در ماده 29 قانون ثبت علايم و اختراعات ايران اين نظام پذيرفته گرديده است. در اين نظام شايد فرد درخواست دهنده، مخترع واقعی نباشد، ليكن فصل خصومت هدف مهّمتری است كه نظام اخير آن را دنبال می‌نمايد و اين بر عهدة مخترع می باشد تا در اوّلين فرصت و در مهلت پيش‌بينی شده به اداره ثبت اختراع مراجعه نموده و اختراع خود را به ثبت برساند.
[ویرایش] منابع
- صادقی نشاط، امير، حمايت از حقوق پديدآورندگان نرم‌افزارهای كامپيوتری، تهران: سازمان برنامه و بودجه، چاپ اول، 1376 ص155.
- قانون ثبت اختراعات آمريکا
- قانون ثبت علايم و اختراعات ايران مصوب 1310
