فشار خون بالا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پرفشاری خون یا فشار خون بالا، عارضه ای است که در آن فشار خون به طور مزمن بالاتر از حد طبیعی است. در گذشته به آن پرفشاری شریانی (arterial hypertension) گفته می شد. فشار خون به دو نوع اولیه و ثانویه وجود دارد. پرفشاری اولیه به معنای آن است که دلیل طبی مشخصی برای ایجاد این بیماری پیدا نشده است. پرفشاری ثانویه به معنای آن است که فشار خون بالا ناشی از یا ثانویه به عارضه ای دیگر، از جمله بیماری کلیوی یا تومورهای خاص است.فشار خون بالا ی مقاوم یا پایدار از عوامل خطرساز مهم برای سکته های مغزی، سکته های قلبی، نارسایی قلبی و آنوریسم شریانی و مهم ترین دلیل نارسایی مزمن کلیه است.
[ویرایش] نشانه هایی که وجودشان فشار خون بالای ثانویه احتمالی را مطرح می‌کند
شروع فشار خون بالا قبل از 20 سالگی یا بعد از سن 50 سالگی √ حملات گرگرفتگی √ نبض تند √ عدم تحمل به گرما √ سطوح خیلی بالای فشار خون (بالاتر از 120/180 mmHg) √ صدمه به چشمها، کلیه ها؛ یا قلب √ سطح پایین پتاسیم در خون √ صدای همهمه بلند در شکم ( موسوم به برویی) √ سابقه خانوادگی بیماری کلیوی √ پاسخ ناکافی به درمانی که معمولاً باید موثر باشد
[ویرایش] مراحل کاهش فشار خون
√ اطمینان یافتن از اینکه فشار خون واقعاً بالا است √ کشف علت فشار خون بالا √ کاهش نمک در برنامه غذایی √ اصلاح رژیم غذایی √ ترک سیگار √ ترک یا محدودیت مصرف مشروبات الکلی √ پیروی از برنامه ورزشی √ مصرف صحیح داروهای ضد فشار خون
